ارزیابی مدلهای ریاضی و عددی متداول در تخمین نشست خاکریزهای دریایی

حفاظت از سواحل و بهره برداری ایمن از مناطق ساحلی هر کشور بدلیل مجاورت با آب های آزاد نه تنها امتیاز بی نظیر حمل و نقل های آسان و ارزان را در اختیار می گذارد، بلکه مجموعه ای از استعدادهای متنوع برای فعالیت های اقتصادی، فرهنگی و نظامی را نیز عرضه می دارد. خاکریزهای دریایی از مهمترین ساختارهای ساحلی هستند، که وجود خاک های مسئله دار و سست دربسیاری از مناطق ساحلی، اهمیت بررسی پدیده نشست را در این گونه سازه ها بیش از پیش طلب می کند. با پیش بینی دقیق تر این نشست ها با توجه به حجم بالای عملیات خاکی در ساختار خاکریزها می توان از خسارات هنگفت به اقتصاد پروژه جلوگیری کرد. در نتیجه طراحی، ساخت و بهره برداری مناسب از سازه های دریایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توجه به اینکه ادبیات فنی و آیین نامه های بنادر دربردارنده مطالب جامعی در زمینه طراحی خاکریزها هستند، در این میان عدم وجود روابطی که بتواند به پیش بینی دقیق تر نشست در حین ساخت خاکریزها بر بستر نرم بپردازد، از کمبودهای آن به شمار می رود. در تحقیق حاضر موارد عملی در شمال و جنوب کشور و خاکریز بندر آنتورپ مطالعه گردید. مقایسه نشست واقعی موارد عملی بدست آمده با فرمول های نشست حاصله از تئوری تحکیم ترزاقی حاکی از خطای بسیار زیادی در محاسبه نشست بوده است. بنابراین برای حل این معضل، با تخمین نشست خاکریزهای دریایی با استفاده از مدل سازی به کمک نرم افزار اجزای محدود plaxis و حل عددی آن با استفاده از بسط معادله تحکیم گیبسون و همکاران اش، نشان داد؛ که این دو روش قادر به پیش بینی دقیق تر نشست خاکریزهای دریایی هستند. واژگان کلیدی: نشست، تحکیم، خاک نرم، خاکریزهای دریایی، مدل های ریاضی و عددی