ساماندهی تراز بستر با استفاده از مدل hec-ras در رودخانه سیستان

جریان رودخانه ی هیرمند به عنوان مهمترین منبع تامین آب های سطحی دشت سیستان خارج از مرزهای جغرافیایی کشور تعیین می گردد. بنابراین امکان مدیریت جریان و رسوب رودخانه در بالا دست منتفی می باشد. با توجه به وقوع سیلاب های مخرب در تاریخچ? دشت سیستان، کنترل تراز بستر رودخانه سیستان امری ضروری به نظر می رسد. در تحقیق حاضر از مدل hec-ras که توانایی محاسبه آورد رسوب سالانه و محاسبات هیدرولیکی تحت شرایط بستر متحرک را دارا می باشد جهت شبیه سازی رودخانه سیستان استفاده گردید و در راستای معرفی دانه بندی رسوبات بستر و بار معلق رودخانه سیستان، نمونه گیری های مورد نیاز صورت پذیرفت. شبیه سازی جریان به صورت شبه-غیردائمی برای سیلاب سال 86-1385 صورت گرفت و پس از واسنجی هیدرولیکی جریان و انتخاب بهترین معادله انتقال رسوب از بین معادلات موجود، گزینه های مختلف لایروبی در راستای افزایش پتانسیل عبور سیلاب رودخانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بهترین رابطه انتقال رسوب برای رودخانه سیستان، رابطه توفالتی با روش سرعت سقوط توفالتی می باشد و بیشترین رسوب گذاری صورت گرفته در بازه بین سیل بر نیاتک و سد زهک اتفاق می افتد و همچنین بیشترین فرسایش در پایین دست سد زهک رخ می دهد. در این راستا میزان رسوب تجمع یافته در بازه بین سیل بر نیاتک و سد زهک در دو حالت باز و بسته بودن دریچه ها 6750372 و 13486202 تن می-باشد. بهترین گزینه جهت لایروبی رودخانه سیستان، لایروبی سراسر رودخانه با عرض و عمق ثابت تعیین گردید. در این شرایط با لایروبی 7001848 متر مکعب از رسوبات پتانسیل عبور سیلاب رودخانه دو برابر گردید.