: بررسی رویکرد نقشی-منظورشناختی در سنجش کیفیّت ترجمه: ترجمه پذیری سوره ی کوثر

مطالعات پژوهشی در حوزه ی سنجش کیفیّت ترجمه در طول دهه های اخیر شتاب گرفته است. رویکردهای متفاوت پژوهشگران و ناقدان ترجمه را می توان به دو گروه اصلی رویکردهای روانی-اجتماعی و رویکردهای بر پایه ی متن و گفتمان تقسیم کرد. رویکردهای بر پایه ی متن و گفتمان را نیز می توان به سه زیرگروه مطالعات ترجمه توصیفی، رویکردهای پسانوگرا و ساختارشکنانه و رویکردهای زبان محور تقسیم کرد. در مطالعه ی حاضر، آخرین نسخه بازنگری شده ی الگوی نقشی-منظورشناختی هاوس (????)، که در راستای رویکردهای زبان محور است، به منظور سنجش کیفیّت ترجمه بیست ترجمه ی انگلیسی کوچکترین سوره ی قرآن، یعنی سوره ی کوثر، به کار گرفته شده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین (?) میزان موفقیت مترجمان در انتقال جنبه های مربوط به زبان/متن، سیاق و گونه ی سوره ی کوثر و نیز (?) گستره ی ترجمه پذیری سوره ی کوثر پیرامون این سه جنبه است. نتایج تحقیق نشان داد که جنبه های سیاقی و گونه ای سوره ی کوثر، به مثابه ی متنی مقدس، عملاً غیر قابل انتقال به جهان گفتمان مقصد است. به علاوه، صورت ادبی منحصر به فرد، فراوانی صنایع بدیعی و ایجاز زبانی این سوره منجر به ترجمه نا پذیری آن از حیث جنبه ی زبانی/متنی شده است، مساله ای که می تواند درصد قابل ملاحظه ی ناهم خوانی های زبانی مشاهده شده در بیست ترجمه ی انگلیسی انتخاب شده را نیز تا حدودی توجیه کند.