طیف طرح انرژی ورودی به سازه ها بر پایه شتابنگاشتهای ایران

در سالهای اخیر پیشنهادات مختلفی در خصوص استفاده از روش انرژی در طرح سازه های جدید و ارزیابی سازه های موجود مطرح گردید این روش که بر پایه طرح عملکردی سازه ها تعریف شده است در مقایسه با روشهای فعلی که طراحی را با استفاده از ماکزیمم شتاب زمین انجام می دهد توجیه و توضیح بهتری برای عملکرد ساختمانها تخریب آنها در مقابل زلزله مخرب اخیر داشته است از پارامترهای که در روش های فعلی اثرات آن نادیده گرفته می شود می توان به پارامتر مدت زمان وقوع زمین لرزه و اثرات رفتار هیسترزیس سازه در بارگذاری رفت و برگشتی زلزله اشاره کرد. در روش طراحی بر پایه انرژی که بر اساس مفاهیم انرژی و تعادل انرژی های ورودی به سازه و انرژی های مستهلک شده و جذب شده در آنها شکل گرفته است اثرات پارامترهای مذکور به صورت مستقیم در معادلات منظور شده و رفتار عملکرد تری از سازه را نمایش می دهد در این تحقیق بر پایه نگاشتهای منتخب از مناطق مختلف ایران و پس از تعیین انرژیهای ورودی ارتجاعی و غیر ارتجاعی انرژی هیسترزیس و نسبت این انرژی به یکدیگر اثر پارامترهای مختلف سازه ای و غیر سازه ای بر روی این انرژیها مورد بررسی قرار گرفته است به منظور دستیابی به این اهداف مجموعا 110 نگاشت از زلزله های مختلف ایران ثبت شده در خاکهای چهارگانه براساس دسته بندی آیین نامه طراحی ساختمانهای در برابر زلزله آیین نامه 2800 انتخاب و تحلیل دینامیکی سازه ای انجام و طیف طرح انرژی ورودی برای کشور ایران پیشنهاد گردید.