ادیان در کلام حضرت علی(ع)

کارنامه نقد کتاب در گروه فلسفه،کلام،ادیان وعرفان شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی

بازیابی نظریة «سرمایة نمادین» در اندیشه و کلام حضرت امام خمینی(س)

: مقاله حاضر  به بررسی سرمایة اجتماعی، فرهنگی و نمادین امام خمینی به عنوان رهبر نهضت اسلامی ایران و بنیانگذار جمهوری اسلامی اختصاص دارد. سرمایة کل ایشان ترکیبی است از سرمایة اجتماعی و فرهنگی که وجهی نمادین یافته و بعد از رحلت ایشان به عنوان یک میراث برای کنش‌گران حاضر در میدان سیاسی جمهوری اسلامی باقی مانده است. هدف از نگارش این مقاله آن است که مفهوم «سرمایه نمادین» در کلام و اندیش...

تأثیر کلام حضرت علی (ع) در الادب الصغیر و الادب الکبیر

The researchers believe that al-Adab al–Saghir and al-Adab al-Kabir are Pahlavi translators of Iranian advices, where fifteen anonymous statements appear which are in Nahj-albalaghah. Besides, both books contain a lot of precious themes of Nahj Albalaghah which, like veins of gold, are hidden in their different layers . The use of Ali’ s anonymous words in these two books caused e...

بررسى تطبیقى در ادیان ایران باستان « دجال » و ادیان ابراهیمى

عقیده به ظهور « موعود »  مخصوص به دین یا ملّت خاص نیست. هر یک از ملل منتشر در عالم به نوعى بدان اقرار آورد هاند؛ و براى رهایى جهان از چنگال ظلم و تباهى، ظهور  نجى آخرالزمان را انتظار مى کشند؛ و بالطبع هر ملّتى بنا بر آموز ههاى دینى خود از آخرالزمان و جزئیات آن به نوعى سخن به میان آورد هاند امّا چیزى که غیرقابل انکار است وجود نقاط مشترک بسیارى است که نه تنها در ادیان ابراهیمى بلکه در غالب ادیان شاه...

بررسى تطبیقى در ادیان ایران باستان « دجال » و ادیان ابراهیمى

عقیده به ظهور « موعود »  مخصوص به دین یا ملّت خاص نیست. هر یک از ملل منتشر در عالم به نوعى بدان اقرار آورد هاند؛ و براى رهایى جهان از چنگال ظلم و تباهى، ظهور  نجى آخرالزمان را انتظار مى کشند؛ و بالطبع هر ملّتى بنا بر آموز ههاى دینى خود از آخرالزمان و جزئیات آن به نوعى سخن به میان آورد هاند امّا چیزى که غیرقابل انکار است وجود نقاط مشترک بسیارى است که نه تنها در ادیان ابراهیمى بلکه در غالب ادیان شاه...

شکل‌گیری کلام یهود در سایه کلام اسلامی

با بررسی الهیات یهود، قبل و بعد از اسلام، تحولاتی که مسلمانان در میان علمای سنتی یهود پدید آوردند، نمایان می‌شود. «عقل‌گرایی» مشخصه بزرگی بود که بعد از اسلام در میان یهودیان شکل گرفت و این ویژگی به‌جز دوره کوتاهی و آن‌هم در میان تعداد معدودی همچون فیلون، هیچ سابقه یهودی ندارد؛ تا اینکه کلام اسلامی، بن‌مایه‌های این روش فکری را در یهودیت بنا نهاد و بزرگانی از یهودیت، مانند داوود مقمص و سعدیا گائو...