مقایسه ی تأثیر صادرات بر اشتغال در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته با استفاده از داده های پنل

اشتغال و در مقابل آن بیکاری عامل مهم و تعیین کننده ای در اقتصاد هر کشور هستند. یک بحث مهم در اقتصاد هر کشور این است که چگونه برنامه ریزی کند تا از فرصت هایی که به هر نحوی به دست آورده، استفاده کند. هر کشوری در جهان به دلیل موهبت های خداوندی و بهره گیری از شرایط جوی، منطقه ای، جغرافیایی و غیره دارای مزیت هایی است؛ یعنی نسبت به دیگر کشورها به نوعی برتری دارد که برگرفته از شرایط خاصی است که در آن کشور حاکم است. حال استفاده از این مزیت و جهت دهی به آن یعنی برنامه ریزی صحیح و استفاده از موقعیت ها، مبدّل کردن تهدیدها به فرصت ها و جلوگیری از سقوط بر اثر تکیه بر یک فرصت، همچون بیماری هلندی، مسئله ای است که بی شک هر کشوری برای آن سرمایه گذاری کرده است. اهمیت صادرات اعم از نفتی و غیر نفتی و تأثیر آن بر رشد اقتصادی کشور و همچنین اهمیتی که اشتغال دارد مخصوصاً در حال حاضر با توجه به هشدارهایی که در مورد نقطه ی پیک تقاضای کار بین سال های 1389 تا 1393 داده شده است، غیرقابل انکار است. به همین دلیل شناخت عوامل موثر بر ایجاد اشتغال به منظور رفع مشکلات کشور بسیار ضروری و مهم به نظر می رسد. روش انجام این مطالعه بر حسب نحوه ی جمع آوری داده ها (طرح تحقیق)، روش استفاده از داده های تلفیقی یا پنل می باشد. از کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه، برای انجام این مطالعه بهره گرفته شده است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه ی تأثیر صادرات کالا و خدمات بر اشتغال نیروی کار در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته می باشد. به منظور بررسی و یافتن پاسخ سوال تحقیق مبنی بر اینکه صادرات در کدام دسته از کشورها بیشتر روی اشتغال تأثیر می گذارد، از متغیرهای اشتغال و صادرات استفاده نموده ایم. همچنین در این تحقیق به منظور کنترل متغیرها و تبیین مدلی مناسب، متغیرهایی نظیر تولید ناخالص داخلی، جمعیت و سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان متغیر کنترلی انتخاب شده اند. به منظور آزمایش فرضیات تحقیق داده های گردآوری شده برای دوره زمانی 30 ساله ی 1983 الی 2012 با کمک نرم افزار آماری spss و excel و نرم افزار تخصصی eviews مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که اولاً تأثیر صادرات روی اشتغال مثبت و معنادار است، ثانیاً تفاوت این تأثیر در کشورهای توسعه یافته نسبت به کشورهای در حال توسعه به طور معناداری کمتر است.