رابطه رشد اخلاقی ومنابع اقتدار اخلاقی با نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف ووضعیت تحصیلی در دختران نوجوان شهر مشهد

هدف این پژوهش، بررسی رابطه رشداخلاقی ومنابع اقتدار اخلاقی با نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف ووضعیت تحصیلی در بین دختران نوجوان شهر مشهد بود. آزمودنی ها 400نفر از دختران نوجوان(17-14 ساله) شهر مشهد بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.پس از پالایش پرسشنامه ها، پاسخ252 نفر از آزمودنی ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزارهای پژوهش پرسشنامه استدلال اخلاقی رست، پرسشنامه منابع اقتدار اخلاقی وپرسشنامه محقق ساخته نگرش سنجی درباره ارتباط با جنس مخالف بود. از معدل سال گذشته آزمودنی ها برای سنجش وضعیت تحصیلی آنان استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی ورگرسیون نشان داد که رشد اخلاقی با نگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف رابطه معکوس دارد ومی تواند در سطح متوسطی پیش بینی کننده نگرش منفی نسبت به رابطه با جنس مخالف باشد. اما رابطه رشد اخلاقی وپیشرفت تحصیلی معنادار نبود.نتایج همچنین نشان دادکه 86% از آزمودنی ها در2 تا 32% ازاستدلال های اخلاقی خود در سطح فوق قراردادی رشد اخلاقی کلبرگ قرار گرفتند.بیشترین منبع اقتدار اخلاقی که پیش بینی کننده رشد اخلاقی آزمودنی ها بود، منبع بهزیستی جامعه بود. منبع اقتداری که بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی را بر روی نگرش آزمودنی ها نسبت به رابطه با جنس مخالف داشت، منبع خود علاقمندی بود. خانواده به عنوان موثرترین منبع اقتدار اخلاقی بر پیشرفت تحصیلی نوجوانان شناخته شد. هم چنین مشخص شد که بین سن ونگرش نسبت به رابطه با جنس مخالف در بین دختران نوجوان رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد.