بررسی اثر ساختگاه در فلات ایران به روش یک چهارم طول موج

مشخصات حرکت قوی زمین در سایت به عوامل متعددی بستگی دارد و این عوامل شامل مکانیزم منبع، اثر مسیر به همراه مشخصات زمین شناسی منبع و سایت، و شرایط خاک سایت می باشد، که شرایط خاک سایت در ادبیات مهندسی و زلزله شناسی اثر ساختگاه نامیده می شود. بررسی اثرات ساختگاه همواره مورد توجه مهندسین ژئوتکنیک و زلزله شناسان می باشد، که به منظور بررسی تاثیر حرکت قوی زمین و اندازه گیری پتانسیل خرابی زلزله بر سازه های مهندسی هنگام زلزله می باشد. در بیشتر آئین نامه های طراحی و آئین نامه های زلزله تا سال 1994، نقش اثر ساختگاه به عنوان ضرایب سایت که بر روی طیف پاسخ تاثیر می گذارد معرفی شده بود. این ضرایب نتیجه طبقه بندی های سایت می باشد که نسبتا تلفیقی از کیفیت و کمیت نوع و سختی خاک در عمق مورد نظر است. در این مطالعه برای تعیین ضرایت تشدید از روش تقریب یک چهارم طول موج در عمق های مختلف (از سطح زمین تا چشمه لرزه زا) استفاده شده است که این روش توسط بور و جوینر (1997) معرفی شده است. به علت کمبود اطلاعات در فلات ایران برای عمق های کم ( 30 متر بالایی) و تغییر پذیری نوع خاک در این عمق ها، سرعت موج برشی بر اساس طبقه بندی آیین نامه 2800 و مطالعات قاسمی و همکاران (2008) مورد استفاده قرار گرفت. همچنین اطلاعات سرعت موج برشی در عمق های زیاد از مدل جهانی crust 2.0 بدست آمد. تاثیر همزمان تشدید و کاهندگی برای فرکانس ها و سرعت های موج برشی مختلف محاسبه شد. این ضرایب در فرکانس های 01/0 تا 60 هرتز برای نقاط مختلف فلات ایران (2درجه در 2 درجه) محاسبه گردید و بوسیله کانتورهای هم فرکانس در نقشه ایران نشان داده شد. برای صحت سنجی نتایج بدست آمده از این روش پروسه ای مشابه برای مناطقی از یونان و هنگ کنگ با استفاده از داده های crust 2.0 انجام شد. ضرایب تشدید به همراه کاهندگی بر حسب فرکانس محاسبه شد و با نتایج مطالعات قبلی که توسط کلیمز و مارگاریس (1999) و چندلر و همکاران (2006) به ترتیب برای یونان و هنگ کنگ انجام شده بود مقایسه گردید. سازگاری بین این نتایج نشان می دهد که می توان از ضرایب به دست آمده از این روش به عنوان اثرات ساختگاه برای شبیه سازی لرزه ای حرکت قوی زمین به روش تصادفی در نقاط مختلف جهان استفاده نمود.