گسترش میدان به سمت بالای توسعه یافته و تخمین ارتفاع بهینه آن برای تفکیک آنومالی های گرانی حاصل از کانسار کرومیت چشمه سیر سبزوار

نتایج حاصل از بررسی های صحرایی گرانی پس از حذف عوامل مزاحم به عنوان آنومالی گرانی (بوگه) خوانده میشود که دارای دو مولفه ناحیه ای (مربوط به ساختارهای عمیق و مقیاس وسیع) و محلی (مربوط به ساختارهای سطحی و کم مقیاس) است. در اکتشاف مواد معدنی که هدف شناسایی و تعیین ساختارها و توده های نزدیک و کوچک است از نوع محلی بوده دارای گسترش کم و دامنه ی تغییرات شدید هستند و اصطلاحاً به عنوان آنومالی های طول موج های کوتاه مطرح هستند. لذا به منظور تفکیک و تشخیص این آنومالی ها لازم است آنومالی ناحیه ای از مشاهدهای منطقه حذف یا تضعیف شود. این موضوع یکی از مسائل اصلی در پردازش و تفسیر داده های میدان پتانسیل میباشد. یکی از روش های تفکیک آنومالی ها روش ادامه ی فراسو است که در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ارتفاع بهینه برای ادامه فراسو تخمین زده شد. برای این منظور ادامه ی فراسو تا ارتفاع های مختلف روی نقشه ی بوگه اعمال شد و در نهایت یک ارتفاع بهینه تخمین زده شد.برای این که مقایسه بهتری برای جداسازی آنومالی ها صورت گیرد از روش روند سطحی نیز برای جداسازی استفاده گردید و نقشه های آنومالی باقی مانده حاصل از روند سطحی با درجات مختلف روی آنومالی بوگه اعمال شد. یکی دیگر از روش هایی که در این پایان نامه مورد استفاده قرار گرفت روش جدید ادامه ی فراسوی توسعه یافته است که برمبنای فیلتر وینر و با استفاده از پارامترهای طیف توان داده ها و فرکانس شعاعی آن ها روی داده ها اعمال گردید و نتایج آن با نتایج ادامه فراسوی مرسوم و روندهای سطحی با درجات مختلف مقایسه گردید. در این پایان نامه الگوریتم ادامه ی فراسوی توسعه یافته در نرم افزار matlab کد نویسی گردید و روی داده های بوگه اعمال شد. در این پایان نامه داده های برداشت شده ی گرانی چشمه سیر سبزوار با استفاده از روش ادامه فراسو مورد تفسیر قرار گرفت. این داده ها در منطقه چشمه سیر سبزوار به منظور اکتشاف کانسار کرومیت توسط دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود توسط دستگاه cg5 برداشت شده است. پس از تصحیحات مورد نیاز از قبیل تصحیح رانه ی دستگاه، تصحیح عرض جغرافیایی، تصحیح هوای آزاد، تصحیح بوگه و تصحیح توپوگرافی به آنومالی بوگه کامل رسیده شد و این داده ها برای تفسیر مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا یک ارتفاع بهینه برای ادامه فراسوی مرسوم و ادامه فراسوی توسعه یافته که به ترتیب 48 و 21 متر است تخمین زده شد و با استفاده از آن ها این روش بر روی داده ها اعمال گردید. با مقایسه این روش ها و کیفیت جداسازی آن ها در نهایت چند جسم آنومال سطحی از نقشه ی آنومالی باقی مانده منتج از ادامه فراسوی توسعه یافته نتیجه شد.