شیوه های نقاشی درمانی در بهبود کودکان دبستانی بیش فعال با اختلال عدم تمرکز

اختلال نقص¬توجه/ بیش¬فعالی شایع¬ترین اختلال عصبی رفتاری دوران کودکی است. که به منجر به اختلال در عملکرد تحصیلی، اجتماعی و زندگی خانوادگی می¬شود. هدف از این پژوهش بررسی¬ شیوه¬های نقاشی¬درمانی در بهبود نقص¬توجه دانش¬آموزان بیش¬فعال است. روش این طرح پژوهشی، بر پایه¬ طرح مورد منفرد اجرا و بررسی علائم نقص¬توجه همراه با بیش¬فعالی از طریق پرسشنامه¬ی کانرز مقیاس والدین (cprs-48) و مقیاس هوشی وکسلر کودکان، خرده آزمون فراخنای¬ارقام (wisc-iv) انجام شده است. پژوهش حاضر با رویکرد روانشناسی شناختی- رفتاری و هنردرمانی گروهی موضوع محور، صورت گرفته است. آزمودنی¬های پژوهش شامل سه دانش¬آموز پسر مقطع دبستان بودند که تشخیص بیش¬فعالی از نوع نقص¬توجه برای ایشان داده شده بود. بعد از چهارجلسه مرحله¬ی خط پایه، مراحل مداخله آغاز و ده جلسه به طول انجامید. یافته¬های پژوهش نشان دادند که طی تحلیل دیداری نمودار داده¬ها و براساس شاخص¬های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، نقاشی-درمانی در مرحله¬ مداخله نسبت به خط پایه افزایش توجه کودکان را در¬بر¬داشته است. (با pnd 100% برای هرسه آزمودنی). نتایج پژوهش، تاثیر شیوه¬های نقاشی¬درمانی مبتنی بر، تداوم و تغییر توجه در طی مراحل چندگانه هدفمند، شیوه¬های مبتنی بر کنترل حرکات ناخواسته چشم، روش-های مبتنی بر مداخله شناختی- رفتاری و شیوه¬هایی مبتنی بر تعقیب و تمرکز چشمی را بر بهبود نقص توجه کودکان مبتلا به این اختلال را نشان می¬دهد. شیوه¬¬های مذکور از طریق افزایش هماهنگی چشم و دست، افزایش درک تناسبات و دقت در جزئیات، افزایش تعقیب و تمرکز چشمی و جلوگیری از جابه¬جایی زیاد چشم، بهبود توجه کودک را منجر می¬شود.