طراحی آنتن های موجبری منطبق بر مدارات مجتمع

در این پایان نامه آنتن های موجبری شکافدار منطبق بر مدارات مجتمع (siw antenna) و همچنین کاربرد اصلی آن به عنوان یک آنتن آرایه ای را مورد بررسی قرار گرفت. آنتن موجبری شکافدار استاندارد بر اساس روش جدید (optimized-classic) طراحی می گردد. این روش نه تنها اثرات تزویج از شکاف های همسایه را مورد بررسی قرار می دهد بلکه مودهای مرتبه بالاتری که از برخورد موج ورودی به شکاف ها حاصل می شود را نیز در نظر می گیرد. همچنین پیش تر دو روش طراحی با الگوریتم کلاسیک الیوت و روش طراحی با الگوریتم بهینه سازی معرفی گردید. روش طراحی (optimized-classic) دارای پهنای باند بالاتر و سطح گلبرگ فرعی پایین تر می باشد. موجبرهای استاندارد قابلیت تبدیل به آنتن siw را دارند؛ بدین نحو که بتوان به جای دیواره عمودی موجبر از چاله های رسانا (metallic via hole) استفاده شود. اندازه و مکان حفره های رسانا به گونه ای محاسبه می شوند که میدان های الکترومغناطیسی داخل موجبر کمترین تلفات نشتی را داشته باشد و ثابت انتشار و امپدانس مشخصه آنتن siw و آنتن موجبری معادل آن کاملا یکسان باشد. توانایی شبیه سازی آنتن موجبری با برد مدار چاپی (pcb) این امکان را می دهد. پیاده سازی موجبر بر روی برد این امکان را به ما می دهد که بتوانیم دیگر مدارهای مسطح را به همراه آنتن بر روی یک زیرلایه قرار دهیم که این خود نیاز به طراحی مدار تطبیق پیچیده را برطرف می کند. آنتن siw مورد بررسی در باند x و فرکانس مرکزی 10 گیگا هرتز کار می کند و با خط مایکروستریپ 50 اهمی تغذیه می شود و با یک حالت گذار به بدنه اصلی آنتن وصل می شود. آنتن مورد نظر دارای 10 شکاف می باشد و دارای سطح گلبرگ فرعی بسیار پایین است. همچنین پهنای باند آن 1.5 گیگا هرتز می باشد.