مطالعه اکوفیزیولوژیکی و آنزیمی گیاه michauxia laevigata بومی زنجان از خانواده campanulaceae در دو مرحله رویشی و زایشی

استفاده از گیاهان دارویی به منظور درمان بیماری¬ها با تاریخ زندگی بشر همزمان بوده است یعنی از زمانی که انسان پس از ابتلا به یک بیماری به جستجوی وسیله¬ای برای بهبودی در محیط زندگی خود می-پرداخت و چاره¬ای جز استفاده از گیاهان نداشت بنابراین شناسایی و معرفی اینگونه گیاهان از دیرباز در جامعه بشری از اهمیت ویژه¬ای برخوردار بوده است. خانواده کامپانولاسه دارای 90 جنس و 2500 گونه است که michauxia laevigata به عنوان گونه¬ای از این خانواده در ایران و بخش¬هایی از ارمنستان و عراق رشد کرده و با نام¬های محلی جین¬جیراسی در زنجان و گل شکافته در کاشان شناخته می¬شود. هدف از این پژوهش معرفی این گیاه و بررسی خواص اکولوژیکی ( ارتفاع، ph، ec، درصد رطوبت، فسفاتاز خاک، برخی از فلزها و عناصر کمیاب خاک و گیاه)، بیوسیستماتیکی (استخراج dna ژنومی، مطالعه با پرایمرهای its، تعیین توالی، blast)، بیوشیمیایی (سنجش آنزیم¬های آنتی¬اکسیدان، بررسی کمی و کیفی پروتئین، سنجش پرولین)، و فیزیولوژیکی (سنجش کلروفیل و کاروتنوئید) گیاه در دو مرحله¬ی رویشی و زایشی در اندام¬های ریشه، ساقه، برگ بذر می¬باشد. نتایج مطالعات بیوسیستماتیکی سبب ثبت یک توالی جدید با کد kc294445:1 در بانک ژنی شد. بررسی خاک منطقه نشان داد که غلظت فلزهای کادمیم، سرب، آرسنیک و کروم بیشتر از مقدار نرمال خاک می¬باشد و ph آن در محدوده 8 است. با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق مشخص شد که رنگیزه¬های فتوسنتزی و پرولین در دو مرحله رویشی و زایشی با هم تفاوت آشکاری دارند و با ورود گیاه به مرحله زایشی میزان رنگیزه¬های فتوسنتزی کاهش و پرولین افزایش یافت. بررسی¬های کمی و کیفی پروتئین کل نیز نشان داد که غلظت پروتئین در تمام اندام-ها با ورود به مرحله زایشی کاهش یافت. تاثیر مرحله زایشی بر روی آنتی¬اکسیدانت¬ها متفاوت بود فعالیت آنزیم کاتالاز با ورود گیاه به مرحله زایشی ساقه افزایش ولی در برگ و ریشه تغییر چندانی نداد، همچنین فعالیت آسکوربات پراکسیداز در ساقه و ریشه کاهش و در برگ تغییر چندانی نداشته و فعالیت پراکسیداز در برگ، ساقه و ریشه افزایش نشان داد.