بررسی اثربخشی درمان شناخت گروهی مبتنی بر ذهن اگاهی (mbct) بر افزایش خودکارامدی و کاهش نشانه های افسردگی بر روی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ms) سنین بین 25 تا 45 سال

مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماریهای مزمن سیستم عصبی مرکزی است و افسردگی یکی از شایعترین بیماری های روانی همراه در بیماران مبتلا به این اختلال است که خود مداخلات روان شناختی مجزایی را طلب می کند . هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناخت گروهی مبتنی بر ذهن اگاهی ( mbct ) بر افزایش خودکارآمدی و کاهش نشانه های افسردگی روی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( ms ) سنین بین 25 تا 45 سال بوده است . برای این منظور ، جامعه اماری 28 نفری را از بین افراد عضو انجمن ms ایران به صورت در دسترس انتخاب و در گروه آزمایشی قرار داده و همچنین تعداد 14 نفر از افراد مبتلا به این بیماری را انتخاب و به عنوان گروه کنترل انتخاب و شروع به کار کردیم . در طی هشت جلسه دوره کارگاه ، در انتها تعداد 14 نفر باقی ماندند که نتایج حاصل از تفاضل نمره های پیش ازمون و پس ازمون نشان داد که خودکارآمدی آنها بالا تر از گروه گواه (56/7 = sd ؛ 79/65 = m) و نشانه های افسردگی آنها پائین تر از گروه گواه (65/5 = sd ؛ 93/10 = m) قرار داشت . لذا نتیجه می گیریم که درمان ذهن اگاهی موثر و مفید بوده و از این رویکرد می توان برای افزایش کیفیت زندگی و بهره وری شخصی و البته اجتماعی افراد بیمار و همچنین افزایش کیفیت زندگی افراد عادی استفاده کرد .