ساخت برنامه درمانی آموزش کل خوانی و بررسی تاثیر آن بر واژگان بیانی کودکان مبتلا به سندرم داون 2-3 ساله عقلی

عنوان: ساخت برنامه درمانی آموزش کل خوانی و بررسی تاثیر آن بر واژگان بیانی کودکان مبتلا به سندرم داون 2-3 ساله عقلی هدف: خواندن یک مهارت زبانی برپایه مسیر بینایی است که اخیرا به عنوان یک تسهیل کننده زبان بیانی در کودکان دارای سندرم داون شناخته شده است. هدف از این مطالعه ساخت برنامه درمانی آموزش کل-خوانی و بررسی تاثیر آن بر واژگان بیانی کودکان دارای سندرم داون می باشد. روش بررسی: در این مطالعه برنامه درمانی آموزش کل خوانی تدوین شده و میزان تاثیر آن بر کودکان دارای سندرم داون در یک مطالعه تک آزمودنی با مدل سری¬های زمانی بررسی شده است. این برنامه از پنج مرحله مرور و تمرین، تطابق، انتخاب، خواندن کلمه با صدای بلند، نامیدن تصویر ساخته شده است. محرک¬های مورد استفاده از واژگان درکی خود کودک انتخاب شده¬اند. سه کودک دارای سندرم داون در این مطالعه شرکت کرده¬اند و هر شرکت کننده 20 جلسه درمانی داشته است. در این مطالعه به منظور آنالیز داده¬ها از آزمون c statistic و تحلیل سطح، گرایش و شیب استفاده شده است. یافته¬ها: توانایی نامیدن کلمات تحت درمان در هر سه کودک افزایش یافته است و این افزایش به لحاظ آماری معنادار بوده است و همچنین کودکان قادر به حفظ کلمات درمانی بعد از اتمام جلسات درمانی بودند. (z=2/46 >1/64 برای کودک اول z= 1/75>1/64 برای کودک دوم z=2/37>1/64 برای کودک سوم ) توانایی نامیدن کلمات کنترل در این کودکان پیشرفت ناچیزی را نشان داد که این پیشرفت به لحاظ آماری معنادار نبود. نتیجه گیری: برنامه درمانی آموزش کل¬خوانی در بهبود واژگان بیانی کودکان دارای سندرم داون موثر است. واژگان کلیدی: کل خوانی، سندرم داون، واژگان بیانی