بررسی تعدادی از گزیده های منظوم فارسی میانه ترفانی و پهلوی اشکانی ترفانی: ریشه شناسی، آواشناسی، ترجمه و واژه نامه

متون فارسی میانه مانوی و پهلوی اشکانی ترفانی نه تنها از نظر محتوا بلکه از جهت ادبی اهمیت فراوان دارند. این سرودها که برای هدفهای دینی سروده شده است فصیح و شیوا و زبان آن غنی است. نثر متون مانوی به زبان فارسی میانه و پارتی ثقیل و بسیار ساده است. در برابر، آثار منظوم مانوی از ارزش والاتری برخوردارند. از آنجا که ادبیات مانوی خصوصاً سرودها بخش مهمی از ادبیات ایران باستان را شامل می شود و تاکنون نیز واژه نامه ی ریشه شناختی برای این متون ارائه نشده است بر آن شدیم ضمن ارائه فرهنگ جامع ریشه شناختی، واژگان را نیز از لحاظ دستوری بررسی کرده و معادل آنها را در زبانهای ایرانی باستان، اوستایی، فارسی باستان، فارسی میانه، سغدی، فارسی نو، سنسکریت و هندو اروپایی بیاوریم. در ضمن ارائه چنین واژه نامه ای می تواند دانش پژوهان را در جهت شناخت بهتر متون مانوی و نیز سیر تحول واژگان فارسی راهنمایی کند.