حذف یون های فلزی سمی pb2+ و cd2+ از محیط های آبی توسط نانورزین csma-ab

جذب یون های cd(ii) و pb(ii) به وسیله ی پلی )استایرن-alt-مالئیک انیدرید( اصلاح شده با 3 -آمینو بنزوئیک اسید و کراسلینک شده با اتیلن دی آمین(csma-ab) به عنوان یک رزین تعویض یون جدید در محلول های آبی بررسی شد. رفتار جذب این یون های فلزی روی رزین به وسیله ی پارامترهایی از قبیل ph )7-2(، زمان تماس (min 240-0(، مقدار جاذب (mg20-1(، غلظت اولیه ی یون فلزی) mg/l 40-3( و غلظت نمک m kcl (0/1- 01/0( مطالعه شد. درصد جذب با افزایش ph، مدت زمان تماس و غلظت رزین افزایش پیدا کرد. با افزایش غلظت اولیه ی یون فلزی تا حدود mg/l 10 برای یون های کادمیم و سرب درصد جذب افزایش و بعد از آن کاهش یافت. حضور نمک حتی در مقادیر غلظتی بالا تاثیر معنی داری روی میزان بازیافت یون های فلزی نداشت.گزینش پذیری رزین برای تعدادی از یون های فلزی سنگین بررسی شد. مدل های ایزوترم دو پارامتری از قبیل لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین- رادشکویچ برای توصیف تعادل جذب به کار رفتند. نتایج نشان دادند که بهترین برازش با ایزوترم لانگمویر به دست آمد. با استفاده از این ایزوترم ها، مقدار ظرفیت جذب ماکزیمم برابر mg/g48/34 و mg/g63/52 و انرژی جذب برابر با kj/mol 98/12 و kj/mol 82/15 به ترتیب برای یون های کادمیم و سرب به دست آمدند که نشان دهنده ی مکانیسم تعویض یون برای فرآیند جذب می باشد. مدل های سینیتیکی شبه مرتبه ی اول، شبه مرتبه ی دوم و نفوذ درون ذره ای برای مدل سازی داده های تجربی استفاده شدند و نشان داد که معادله سینیتیک شبه مرتبه ی دوم می تواند به بهترین وجه سینیتیک جذب را توصیف کند