میکرواستخراج با فازجامد (spme) یک روش استخراج و نمونه برداری توانمند، ساده، سریع و بی نیاز به حلالهای آلی می باشد. با توجه به مکانیسم استخراج، مشخصات شیمیائی و فیزیکی فیبرها از قبیل جنس، تخلخل و سطح تماس آنها نقش اساسی و تعیین کننده در کارآئی استخراج، انتخابگری، پایداری و تکرارپذیری روش دارد. برای اصلاح این پارامترها بویژه استخراج انتخابی ترکیبات مورد نظر، که همچنان یک موضوع مهم می باشد، امروزه بخش قابل ملاحظه ای از تحقیقات به توسعه شیوه های جدید spme و ساخت فیبرهای انتخابی متمرکز شده است. در قسمت اول این کار پژوهشی، کارآئی فیبر کامپوزیتی پلی پیرول و نانولوله کربنی، برای استخراج آلکانها بروش spme از فضای فوقانی نمونه های آبی و سپس تزریق آن به کروماتوگرافی گازی (gc) مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای موثر از قبیل دما و زمان استخراج، اثر هم زدن، مقدار نمک نمونه و ..... مورد مطالعه قرار گرفته و بهینه سازی شدند. در شرایط بهینه، نمودار معیارگیری در محدودهng ml-1 500-0/5 با ضریب همبستگی 996/0 تا 998/0 و حداقل غلظت قابل تشخیصng ml-1 01/0 تا ng ml-1 05/0 برای 3 بار تکرار (3=n) برای 5 آلکان مورد بررسی رسم گردید. روش پیشنهادی با موفقیت برای استخراج آلکانها از فضای فوقانی نمونه های حقیقی و آنالیز آن با gc بکار رفت. نتایج حاصل موید مناسب بودن فیبر استفاده شده برای استخراج ترکیبات مورد نظر از محیط های آبی است. در قسمت دوم این کار پژوهشی، کارآئی فیبر کامپوزیتی پلی پیرول و sds ، برای استخراج ایبوپروفن بروش spme از فضای فوقانی نمونه های آبی و سپس تزریق آن به کروماتوگرافی گازی (gc) مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای موثر از قبیل دما و زمان استخراج، ph، مقدار نمک نمونه و ..... مورد مطالعه قرار گرفته و بهینه سازی شدند. در شرایط بهینه، نمودار معیارگیری در محدودهng ml-1 5000-1 با ضریب همبستگی 990/0 و حداقل غلظت قابل تشخیص ng ml-1 2/0 برای 3 بار تکرار (3=n) برای ایبوپروفن مورد بررسی رسم گردید. روش پیشنهادی با موفقیت برای استخراج ایبوپروفن از فضای فوقانی نمونه های حقیقی و آنالیز آن با gc بکار رفت. نتایج حاصل موید مناسب بودن فیبر استفاده شده برای استخراج ترکیب مورد نظر از محیط های آبی است.

جذب یون های cd(ii)، co(ii) و ni(ii) به وسیله ی پلی (استایرن–alt–مالئیک انیدرید) اصلاح شده با آمینو پیریدین و کراسلینک شده با 1، 2 – دی آمینو اتان (csma-ap) به عنوان یک رزین تعویض یون جدید در محلول های آبی بررسی شد. رفتار جذب این یون های فلزی روی رزین به وسیله ی پارمترهایی از قبیل ph (9 - 2)، زمان تماس (min 240 – 0)، غلظت اولیه ی یون فلزی (mg/l 300 - 200) و غلظت نمک (kcl m 0/3 - 01/0) مطالعه شد. درصد جذب با افزایش ph، مدت زمان تماس و غلظت رزین افزایش پیدا کرد. با افزایش غلظت اولیه ی یون فلزی تا حدود mg/l 50 برای یون های کادمیم و کبالت و mg/l 75 برای نیکل درصد جذب افزایش و بعد از آن کاهش یافت. حضور نمک حتی در مقادیر غلظتی بالا تأثیر معنی داری روی میزان بازیافت یون های فلزی نداشت. گزینش پذیری رزین برای تعدادی از یون های فلزی سنگین بررسی شد. مدل های ایزوترم دو پارامتری از قبیل لانگمویر (5 فرم)، فروندلیچ، تمکین، دوبینین-رادشکویچ، الوویچ، هارکینز-جورا، هالسی، فلوری-هاگینز و فاولر-گوگنهیم برای توصیف تعادل جذب به کار رفتند. نتایج نشان دادند که بهترین برازش با ایزوترم های لانگمویر و تمکین به دست آمدند. با استفاده از این ایزوترم ها، مقدار ظرفیت جذب ماکزیمم برابر با 30/81، 02/49 و mg/l 92/76 و انرژی جذب برابر با 09/15، 48/15 و kj/mol 94/11 به ترتیب برای یون های کادمیم، کبالت و نیکل به دست آمدند که نشان دهنده ی مکانیسم تعویض یون برای فرآیند جذب می باشد. از روش آنالیز غیرخطی نیز برای برازش داده های تجربی با مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ استفاده شد. مدل های سینتیکی شبه مرتبه ی اول، شبه مرتبه ی دوم (5 فرم)، الوویچ، نفوذ فیلم مایع ، نفوذ ذره (نفوذ خلل و فرج) و نفوذ درون ذره ای برای مدل سازی داده های تجربی استفاده شدند و نشان داد که معادله ی سینتیک شبه مرتبه ی دوم می تواند به بهترین وجه سینتیک جذب را توصیف کند. نفوذ در عرض فیلم مایع لایه ی مرزی خارجی احاطه کننده ی ذرات جاذب مرحله ی تعیین کننده ی سرعت فرآیند جذب است.

روش میکرواستخراج مایع ـ مایع پخشی و روش حداقل مربعات جزئی(pls)برای پیش تغلیظ و اندازه-گیری روی، مس و کادمیوم در نمونه های آبی بکاربرده شد. اندازه گیری همزمان مخلوط روی، مس و کادمیوم توسط روش اسپکتروفتومتری به خاطر تداخل و همپوشانی طیفی امری بسیار پیچیده و مشکل می باشد. با روش های کالیبراسیون چندگانه مثل حداقل مربعات جزئی، امکان حصول یک مدل برای مقادیر غلظتی مخلوط ها در گستره کالیبراسیونی وجود دارد. در کار حاضر، یک مخلوط مناسبی از اتانول (به عنوان حلال پخش کننده) و تتراکلریدکربن (به عنوان حلال استخراج کننده)به سرعت به نمونه ی آبی حاوی کاتیون های روی، مس و کادمیوم و مقدار مناسبی از لیگاند 1-(2-پیریدیل آزو)-2-نفتول (عامل شلاته دهنده) تزریق شد. در این مرحله، روی، مس و کادمیوم با این لیگاند وارد واکنش شده و کمپلکس حاصله بداخل تتراکلریدکربن استخراج شد. بعد از جداکردن فازی، جذب کمپلکس های فلزی در ناحیه طیفی بین 800-300 نانومتر اندازگیری شد. مدل کالیبراسیونی برای روش pls بر پایه طیف جذبی 24 مخلوط گوناگون از روی، مس و کادمیوم قرار گرفته است. تحت شرایط بهینه، نمودار کالیبراسیون برای سه کاتیون روی، مس و کادمیوم در گستره100-5 نانوگرم بر میلی لیترخطی بدست آمد. خطای استاندارد نسبی با بکارگیری روش پیشنهادی بین % 8-7 محاسبه شده است.

در بخش اول این مطالعه با تلفیق کربن فعال با میکرو استخراج مایع- مایع حلال پخشی، یک روش جدید برای اندازه گیری n-متیل پیرولیدین در ماتریکس های مختلف از جمله نمونه دارویی ارائه می شود. در قسمت دوم این کار پژوهشی، کارآئی فیبر کامپوزیتی پلی آنیلین و نانولوله کربنی، برای استخراج n-متیل پیرولیدین به روش spme مستقیم داخل محلول نمونه های آبی و سپس تزریق آن به کروماتوگرافی گازی (gc) مورد بررسی قرار گرفتدر قسمت سوم نیز، کارآئی فیبر کامپوزیتی پلی آنیلین و نانولوله کربنی، برای استخراج ایبوپروفن بروش spme مستقیم داخل محلول نمونه های آبی و سپس تزریق آن به کروماتوگرافی گازی (gc) مورد بررسی قرار گرفت.

در کار پژوهشی حاضر، واکنش تشکیل کمپلکس بین لیگاند تازه سنتز شده 5و5- ( 1و2- فنیلن) بیس (ایمیدازولیدین- 2و4- دیون) با کاتیون¬های فلزات واسطه (cu^(2+)، ni^(2+)، ، zn^(2+)، ، hg^(2+) و?cd?^(2+)) در حلال استونیتریل و در دمای اتاق با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که فقط کاتیون cu^(2+) بصورت انتخابی با لیگاند مذکور کمپلکس تشکیل می¬دهد. جهت تعیین استوکیومتری کمپلکس تشکیل شده از روش تغییرات پیوسته (جاب) و روش نسبت مولی استفاده شد که در هردو مورد ساختار کمپلکس از نوع ml یعنی استوکیومتری 1:1 تأیید گردید. مقایسه طیف های مادون قرمز (ir) لیگاند و کمپلکس حاصل نیز تشکیل کمپلکس بین کاتیون cu^(2+) و لیگاند مذکور را تأیید نمود. مقدار ثابت تشکیل کمپلکس cu-l بوسیله برنامه kinfit تعیین گردید .

جذب یون های cd(ii) و pb(ii) به وسیله ی پلی )استایرن-alt-مالئیک انیدرید( اصلاح شده با 3 -آمینو بنزوئیک اسید و کراسلینک شده با اتیلن دی آمین(csma-ab) به عنوان یک رزین تعویض یون جدید در محلول های آبی بررسی شد. رفتار جذب این یون های فلزی روی رزین به وسیله ی پارامترهایی از قبیل ph )7-2(، زمان تماس (min 240-0(، مقدار جاذب (mg20-1(، غلظت اولیه ی یون فلزی) mg/l 40-3( و غلظت نمک m kcl (0/1- 01/0( مطالعه شد. درصد جذب با افزایش ph، مدت زمان تماس و غلظت رزین افزایش پیدا کرد. با افزایش غلظت اولیه ی یون فلزی تا حدود mg/l 10 برای یون های کادمیم و سرب درصد جذب افزایش و بعد از آن کاهش یافت. حضور نمک حتی در مقادیر غلظتی بالا تاثیر معنی داری روی میزان بازیافت یون های فلزی نداشت.گزینش پذیری رزین برای تعدادی از یون های فلزی سنگین بررسی شد. مدل های ایزوترم دو پارامتری از قبیل لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین- رادشکویچ برای توصیف تعادل جذب به کار رفتند. نتایج نشان دادند که بهترین برازش با ایزوترم لانگمویر به دست آمد. با استفاده از این ایزوترم ها، مقدار ظرفیت جذب ماکزیمم برابر mg/g48/34 و mg/g63/52 و انرژی جذب برابر با kj/mol 98/12 و kj/mol 82/15 به ترتیب برای یون های کادمیم و سرب به دست آمدند که نشان دهنده ی مکانیسم تعویض یون برای فرآیند جذب می باشد. مدل های سینیتیکی شبه مرتبه ی اول، شبه مرتبه ی دوم و نفوذ درون ذره ای برای مدل سازی داده های تجربی استفاده شدند و نشان داد که معادله سینیتیک شبه مرتبه ی دوم می تواند به بهترین وجه سینیتیک جذب را توصیف کند

در این پایان نامه، سعی بر آن بوده که با الکتروپلیمریزاسیون آنیلین با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای در حضور مواد دیگر نظیرna2(wo4)، na2(moo4) وcr(no3)3 در سطح شیشه، خاصیت الکتروکرومیک آن ارتقا داده شود. آنیلین به همراه مواد نام برده در حضور اگزالیک اسید در مراحل جداگانه به صورت الکتروشیمیایی بر روی یک شیشه رسانا تهیه گردید و سپس خاصیت الکتروکرومیک آن ها موردبررسی قرار گرفت. برای ایجاد عملکرد بهینه قطعه الکتروکرومیک، پارامترهای متعددی ازجمله نوع اسید به کاررفته، تعداد اسکن ها، سرعت روبش پتانسیل، دما و مقدار مواد به کاررفته موردتوجه قرار گرفتند. در بخش دوم این تحقیق، مطالعه اسپکتروالکتروشیمیایی ترکیبات موردنظر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که خواص الکتروکرومیکی پلی آنیلین در حضور ترکیبات مختلف، متفاوت است و درصد عبور متفاوتی از خود نشان می دهند.

در کار تحقیقاتی حاضر، دو نوع الکترود اصلاح شده ساخته شد اولین الکترود مربوط به اصلاح الکترود مس با استفاده از زیرکونیل کلرید بود. برای شناسایی ساختار نشانده شده بر سطح الکترود مس طیف های sem و edx از سطح الکترود اصلاح شده تهیه گردید. سپس اکسیداسیون گلوکز، متانول و اتانول روی این الکترود مطالعه گردید. به عبارتی مکانیسم اکسیداسیون هریک، رفتار اکسیداسیون هریک از آنالیت ها در سرعت های روبش مختلف و نیز رابطه مقدار هر یک از آنالیت ها با جریان های آندی حاصل از هرکدام موردبررسی قرار گرفت. چون امکان ترسیب لایه ی پلیمری بر روی الکترودهای فلزی به دلیل خاصیت محافظت کنندگی حائز اهمیت بود امکان ترسیب پلی آنیلین بر روی این الکترود اصلاحی موردمطالعه قرار گرفت. دومین الکترود اصلاح شده که ساخته شد مربوط به اصلاح الکترود مس با استفاده از سدیم تنگستات بود. از ساختار نشانده شده بر سطح این الکترود مس اصلاح شده طیف sem تهیه گردید. سپس بر روی این الکترود اکسیداسیون اتانول مطالعه گردید. به عبارتی همانند الکترود اول مکانیسم اکسیداسیون اتانول، رفتار اکسیداسیون اتانول در سرعت های روبش مختلف و نیز رابطه مقدار اتانول با جریان های آندی حاصل از اتانول موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که الکترودهای پیشنهادی می توانند نقش موثری در الکتروکاتالیز اکسیداسیون الکل ها و گلوکز داشته باشند.

مقدمه: ملاتونین ملکول لیپوفیلی است که ازغده پینه ال مغزترشح میشود.این هورمون بعنوان آنتی اکسیدان قوی وفعال کننده آنزیمهای آنتی اکسیدان بوده و باتوجه به اثرات پرولیفراتیو وآنتی استروژنی آن می تواند بعنوان یک استراتژی درمهاررشد سلولهای سرطانی استروژن مثبت در نظر گرفته شود. اهداف : هدف از این مطالعه بارگیری ملاتونین در نانو پارتیکل های لیپیدی وبررسی پارامتر های فارماکولوژیکی ان )اندازه ،پتانسیل زتا،مورفولوژیکی و ...( جهت رسیدن به نانو حامل لیپیدی ایده ال، ارزیابی میزان سمیت ملاتونین بارگیری شده در رده سلولی mcf7 سرطان پستان بااستفاده از تکنیک mttassay وبررسی تکثیرسلولی والقای اپوپتوز ناشی از حضور ملاتونین در رده سلولیmcf7 تیمار داده شده با داروی تاموکسیفن با استفاده ازفلوسایتومتری میباشد. مواد و روش ها :بارگیری ملاتونین درنانوذرات لیپیدی بروش هموژناسیون داغ صورت گرفت. بررسی سمیت سلولها بروش mtt وارزیابی القای اپوپتوز ناشی از حضور ملاتونین در رده سلولیmcf7 تیمار داده شده با داروی تاموکسیفن با استفاده ازفلوسایتومتری بررسی گردید. نتایج : ملاتونین بارگیری شده در نانوذرات لیپیدی ، باایجادسمیت والقاء اپوپتوز دررده سلولی mcf-7 منجربه ازبین رفتن این سلولهاگردید واین اثرات ملاتونین بارگیری شده درنانوپارتیکلها، درمقایسه باسلولهای mcf-7 تیمارداده شده باتاموکسیفن بیشتربود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.