سیاست نرم آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر سفارت مجازی (2012 - 11 سپتامبر 2001)

استفاده از سیاست نرم، به عنوان یکی از مهمترین ابزارها در رسیدن به اهداف یک کشور قلمداد می شود که به شکل های گوناگون و در عرصه های مختلف نمود می یابد. گذار از قدرت سخت به قدرت نرم در روابط بین الملل و تاکید بر سیاست های نرم افزاری به جای سیاست های سخت افزاری عرصه را برای عملِ این نوع سیاست ها گشود. سیاست نرم به شکل های مختلف از دیپلماسی عمومی تا استفاده از رسانه ها به کار می رود تا نشان دهنده قدرت نرم یک کشور باشند. جمهوری اسلامی ایران در سه دهه اخیر به دلیل داشتن آرمانهای انقلابی و تضادهای ایدئولوژیک با غرب و نیز تفاوت های رفتاری در سیاست خارجی، یکی از مهمترین هدفهای سیاست نرم آمریکا بوده است. با توجه به منافع ایالات متحده در جهان اسلام و به طور خاص، خاورمیانه، ایران همواره از مهمترین چالش های سیاست های آمریکا در این حوزه بوده است و تدوین استراتژی هایی برای مقابله با تهدید ایران در راس اهداف آمریکا بوده است. از این رو کاربست سیاست نرم در مقابله با نفوذ فرهنگی و قدرت نرم ایران از راهبردهای آمریکا بوده است. در این پژوهش با مروری بر کلیات بحث چرایی، چیستی و چگونگی سیاست های نرم و گذار به قدرت نرم، قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و چالش های آن برای سیاست های نرم آمریکا در خاورمیانه و در مقابل سیاست های نرم ایالات متحده برای برخورد با ایران و با تأکید بر سفارت مجازی که به نوعی با نگرش بر تغییر فرهنگ ایرانیان به سمت الگوی آمریکایی و در صدد به حداقل رساندن هزینه های ناشی از مخالفت ها و رشد احساسات ضد آمریکایی در بسیاری از کشور های جهان بخصوص ایران است مطرح می شود.