تاثیرمکمل های آنتی اکسیدانی (سلنیوم آلی با ویتامین e و سلنیوم معدنی با ویتامین e) به جیره فلاشینگ بر هومرون های مرتبط با تولیدمثل و عملکرد تولید مثلی میش های نژاد قزل

در این پژوهش 44 رأس میش قزل 4-1 ساله با وزن متوسط 55-50 کیلوگرم با وضعیت نمره بدنی تقریبا 3 در چهار گروه آزمایشی مورد بررسی قرار گرفتند. همه میش¬ها تحت معاینه و بررسی کامل و دقیق قرار گرفتند تا از نظر سلامت و صحت عملکرد تولید¬مثلی آنها اطمینان حاصل شود. میش¬ها بصورت تصادفی و در 4 گروه آزمایشی بترتیب زیر قرار گرفتند: گروه a¬ :شاهد (دریافت کننده جیره پایه)، گروه b¬ (فلاشینگ)، گروه ¬c (فلاشینگ + مکمل ویتامینe + سلنیوم آلی)، گروه ¬-d (فلاشینگ + مکمل ویتامینe + سلنیوم معدنی). گوسفندان به مدت 5 هفته (2 هفته قبل و 3 هفته بعد از جفت¬گیری) جیره¬های آزمایشی را دریافت کردند. 15 روز قبل از جفت¬گیری (همزمان با شروع جیره آزمایشی) میش¬ها با سیدر همزمان سازی فحلی شده و 36 ساعت پس از سیدر برداری 400 واحد بین المللی هورمون pmsg تزریق شد و عملیات جفت¬گیری با استفاده از قوچ¬های خالص نژاد قزل در هر یک از تیمار¬ها انجام شد. خونگیری از گوسفندها در فواصل شروع دوره، 24 ساعت قبل از سیدربرداری، 24 ساعت پس از سیدربرداری (استروس) و 21 روز پس از قوچ اندازی(در زمان لانه گزینی جنین) انجام شد. هورمون¬های سرم خون (استروژن، پروژسترون و انسولین) با دستگاه الایزا اندازه¬گیری شدند. نتایج پژوهش حاضر حاکی از بهبود بازده تولیدمثل به ویژه درصد بره زایی، درصد باروری و درصد تکثیر در گله در گوسفند نژاد قزل بود. استفاده از مکمل سلنیوم آلی همراه با ویتامین e و سلنیوم معدنی ویتامین e در جیره فلاشینگ قبل از جفت گیری با افزایش یک سری از هورمون¬های (استروژن، پروژسترون و انسولین) مرتبط با تولیدمثل باعث بهبود بازده تولیدمثل در گوسفند نژاد قزل شده اند. تیمار c با تعداد 15 رأس نتاج بیشترین و تیمار a با تعداد 12 رأس نتاج کمترین تعداد بره را داشتند. درصد تکثیر در گله در تیمار a به 109 و در تیمار d به 140 درصد رسید. بنابراین استفاده از مکمل سلنیوم آلی همراه با ویتامین e و سلنیوم معدنی همراه با ویتامین e در جیره فلاشینگ موجب افزایش تعداد نتاج دوقلو و تعداد نتاج به ازای هر تیمار ¬شد. همچنین تیمار d بیشترین درصد موفقیت در اولین جفت¬گیری (8/81) و تیمار a کمترین درصد موفقیت در اولین جفت¬گیری (5/54) را در بین تیمارها داشتند (01/0>p). وزن تولد بره¬های نر نسبت به جنس بره¬های ماده تفاوت معنی¬داری نداشت. همچنین بیشترین میزان وزن تولد بره¬ها مربوط به تیمار c با میانگین 52/4 کیلوگرم بود که با تیمار a و b تفاوت معنی¬داری داشت (01/0>p).