تحلیل سبک شناسانه تصویر درسبک هندی با تکیه بر غزل صائب

تصویرسازی از مهمترین ارکان دستگاه بلاغت است که موجب بسط حوزه ی تخیل شاعر و گستردگی و پویایی عالم شعر می شود . بررسی دقیق تصویر می تواند علاوه بر نشان دادن گستره ی دایره ی خیال شاعر و آشکار سازی برخی از تمایلات و انگیزه های درونی او ، معیاری برای تعیین ارزش هنری اثر و نوآوری های شاعر در عرصه ی خیال باشد. تصویر از مهمترین ویژگی های سبکی سبک هندی است. این پژوهش به بررسی قلمرو خیال در شعر صائب تبریزی از منظرهای مختلف پرداخته و با تفکیک میان انواع تصاویر(تشبیه، استعاره و ...)، طرفین تصویر، جایگاه اندیشه و عاطفه در تصویر، ساختمان خیال و سیر افقی و عمودی تصویر، نقش زبان در تصویرسازی و مورد بررسی قرار داده است. تحقیق حاضر در هفت فصل تنطیم شده است: فصل نخست کلیات تحقیق و شامل مواردی مانند تاریخچه علم بلاغت، شعر در دوره سبک هندی و ویژگی های آن، مختصری از زندگی شاعر و ... است. در فصل دوم به تشبیه در شعر صائب اختصاص یافته و ضمن دسته بندی انواع تشبیه، حوزه اخذ تصاویر در شعر وی نشان داده شده است. فصل سوم استعاره مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل چهارم و پنجم به ترتیب کنایه و مجاز در شعر صائب مورد بررسی قرار گرفته و نقش زبان عامیانه نیز در تصویرسازی ها او بررسی شده است. در فصل ششم تصاویر شعر صائب با نگاهی دقیق تر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. فصل هفتم نیز در بردارنده نتایج تحقیق و پاسخ به سئوالات تحقیق است.