اثر آتش سوزی بر برخی از خصوصیات پوشش گیاهی در مراتع زاگرس غربی (مطالعه موردی: مراتع تازه آباد سریاس- پاوه)

آتش¬سوزی عاملی طبیعی در مراتع به شمار رفته و همانند پوشش گیاهی مولفه طبیعی مرتع محسوب می¬شود. در بسیاری از مراتع ، آتش موجب ایجاد ترکیب و ساختار مشخصی در پوشش گیاهی می¬شود. این پژوهش جهت بررسی اثر آتش¬سوزی بر برخی از خصوصیات پوشش گیاهی در مراتع زاگرس غربی صورت گرفت. برای انجام تحقیق، ابتدا از طریق بازدیدهای صحرایی، محدوده¬ی کاری شامل منطقه آتش¬سوزی شده و شاهد (آتش¬سوزی نشده) شناسایی و سپس در هر منطقه (شاهد و آتش¬سوزی) به وسیله پیمایش صحرایی، به جمع¬آوری گونه¬های مرتعی منطقه پرداخته و با استفاده از منابع موجود، به شناسایی آنها اقدام و لیست فلورستیک تهیه شد. اندازه¬گیری درصد پوشش، تولید و توده سرپای گیاهان، از طریق پلات¬اندازی و با استفاده از روش قطع و توزین انجام گرفت. نمونه¬برداری به روش سیستماتیک¬-¬تصادفی، اندازه پلات¬ها بر اساس روش حداقل سطح و تعداد آنها از روش آماری بدست آمد. برای ارزیابی شاخص¬های تنوع، غنای و یکنواختی گونه¬ای، از شاخص¬های تنوع شانون، سیمسون و آلفا فیشر و شاخص¬های غنای مارگالف و منهینگ و شاخص یکنواختی استفاده شد. برای مقایسه خصوصیات پوشش گیاهی در بین دو منطقه آتش¬سوزی و شاهد از آزمون¬ تی استیودنت با نمونه های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد در اثر آتش¬سوزی ترکیب و تیپ گونه¬های گیاهی منطقه آتش¬سوزی نسبت به منطقه شاهد با تغییرات همراه بوده، در اثر آتش تنوع گونه ای، تولید علوفه، درصد پوشش و تراکم گیاهان علفی افزایش معنی¬داری داشته و تراکم و درصد پوشش بوته¬ای¬ها و لاشبرگ کاهش معنی¬داری داشته است و فرم رویشی گندمیان نسبت به آتش واکنش خاصی را نداشته است.