مقایسه مقادیر mfo،fatmax و سطوح لاکتات هنگام دویدن با شدت های ثابت و فزاینده در دانشجویان دختر تمرین کرده دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه بیشینه اکسیداسیون چربی و شدتی از فعالیت که حداکثر اکسیداسیون چربی (fatmax) اتفاق می¬افتد با استفاده از یکتست درجه بندی شده با مراحل 3 دقیقه¬ای در مقابل 30 دقیقه فعالیت طولانی مدت در دختران تمرین کرده بود. 10 دختر تمرین کرده با میانگین سن 8/1 ± 3/22 سال،در 7 جلسه جداگانه در آزمایشگاه حضور یافتند. در جلسه اول، ابعاد آنتروپومتری بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max) اندازه¬گیری شد. در جلسه دوم، آزمودنی¬ها پروتکل تمرینی درجه¬بندی شده زیر بیشینه را با هفت مرحله سه دقیقه-ای در 35، 40، 45، 50، 55، 60 و 65 درصد vo2max انجام دادند. پس از آن، در پنج روز جداگانه، با فاصله زمانی یک هفته، آزمودنی¬ها پروتکل تمرینی طولانی مدت را به مدت 30 دقیقه در شدت¬های 40، 45، 50، 55 و 60 درصد vo2max انجام دادند. برای مقایسه میانگین بیشینه اکسیداسیون چربی ‏‏‏‏‏‏‏‏و fatmax در دو پروتکل درجه بندی شده و طولانی مدت از t همبسته استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد بین بیشینه اکسیداسیون چربی (mfo) هنگام فعالیت درجه بندی شده در مقایسه با فعالیت حالت پایدار تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب g/min 03/.±11/0 در مقابل g/min 08/0±21/0؛ 014/0=p). همچنین بین شدت فعالیت متناسب با حداکثر اکسیداسیون چربی (fatmax) در دو پروتکل تفاوت معناداری وجود داشت (04/0=p). اما در سطوح لاکتات خون در دو فعالیت درجه بندی شده و حالت پایدار تفاوت معناداری یافت نشد (95/0=p).