مقایسه نیمرخ روانی، رضایت از زندگی و راهبردهای مقابل‍ه ای در همسران شهدا، جانبازان ptsd و آزادگان

هدف: این پژوهش به منظور بررسی نیمرخ روانی، رضایت از زندگی و شیوه¬های مقابله در همسران شهدا، جانبازانptsd، و آزادگان اجرا شد. مواد و روش¬ها: روش این پژوهش با توجه به ماهیت و موضوع تحقیق و از نظر هدف، تحقیقی کاربردی و از نظر کنترل متغیرها، تحقیقی غیرآزمایشی از نوع علی - مقایسه ای یا پس رویدادی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی همسران جانبازان اعصاب و روان، آزادگان و شاهد جنگ تحمیلی استان تهران بوده که حجم نمونه 344 نفر به روش نمونه¬گیری خوشه¬ای تصادفی انتخاب و به وسیله پرسشنامه¬های scl-90-r، پاسخ‏های مقابله و رضایت زندگی مورد سنجش قرار گرفته و داده¬های بدست آمده از پرسشنامه¬ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی مانند میانگین، انحراف معیار و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها: نتایج نشان داد ¬آزمودنی¬ها در اکثر خرده¬مقیاس¬ها دارای نشانه¬های بیمارگون هستند، اما بین نیمرخ روانی همسران شاهد، آزاده و جانباز تفاوت معنادار وجود نداشت. همچنین بین معیار کلی علائم مرضی (gsi) در همسران شاهد، آزاده و جانباز تفاوت معنادار مشاهده نگردید. این عدم تفاوت معنادار نیز بین رضایت از زندگی همسران شاهد، آزاده و جانباز مشاهده گردید، با وجود آن¬که رضایت از زندگی آن¬ها در سطح پایین قرار داشت. البته بین راهکارهای مقابله ای همسران شاهد، آزاده و جانباز تفاوت معنادار دیده شد. بین پاسخ¬های مقابله ای اجتنابی و شیوه مقابله هیجان¬مدار در سه گروه همسران شاهد، آزاده و جانباز تفاوت معنادار وجود داشت؛ همسران آزاده وضعیت بدتر، همسران جانباز وضعیت بهتر، و همسران شهدا وضعیت بیابین را در پاسخ¬های مقابله ای اجتنابی و شیوه مقابله هیجان¬مدار در مقایسه با دو گروه دیگر دارا بودند، ولیکن بین پاسخ¬های مقابله ای رفتاری، پاسخ¬های مقابله ای شناختی، و شیوه مقابله مسئله¬مدار سه گروه همسران شاهد، آزاده و جانباز تفاوت معنادار دیده نشد. بحث: همسران جانباز، آزاده و شاهد تنها در راهکارهای مقابله¬ای متفاوت عمل کردند و بر اساس نتایج می توان استنباط کرد استفاده بیشتر از شیوه¬های مقابله هیجان¬مدار در روابط و مسایل زناشویی، می¬تواند سطح پایین بهداشت روانی را به دنبال داشته باشد.