بررسی آنتی بادیهای طبیعی علیه گلبولهای قرمز در افراد طبیعی و امکان استفاده از آن در پیش بینی بیماریهای هماتولوژیک

مقدمه: اتوآنتی بادی های طبیعی دسته ای از آنتی بادی ها می باشند که بدون تحریک قبلی علیه ساختارهای خودی تشکیل می شوند. امروزه نقش مهمی در هموستاز ایمنی برای این دسته از آنتی بادیها مطرح نموده اند بطوریکه مطالعات نشان داده اند اتوآنتی بادیهای طبیعی قبل از بروز علائم بیماری افزایش می یابند و با بررسی آنها به عنوان نشانگرهای بیولوژیک می توان بروز بیماریها را پیشگویی نمائیم. در این مطالعه، برای اولین بار، میزان شیوع اتوآنتی بادیهای طبیعی علیه آنتی ژنهای سطحی گلبولهای قرمز مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه ما شامل دو گروه ( سالم و بیمار ) می باشد. 300 نفر جامعه سالم، 149 نفر بیمار تالاسمیک و 129 نفر بیمار مبتلا به پلی سایتمی گروههای مورد مطالعه ما را تشکیل می دهند. نمونه پلاسمای آنها جهت یافتن اتوآنتی بادیهای طبیعی که در سرما واکنش می دهند مورد ارزیابی قرار گرفت. از آنجا که برای تشخیص آنتی بادی علیه گلبولهای قرمز هیچ روشی دقیق تر و حساس تر از هماگلوتیناسیون وجود ندارد، در انجام این آزمایش از روش هماگلوتیناسیون استفاده کردیم. یافته ها: در جامعه سالم، 28 نفر (34/9%)، در بیماران تالاسمیک 5 نفر (36/3%) و در بیماران پلی سایتمی 26 نفر (14/20%) دارای اتوآنتی بادی طبیعی بودند. میزان اتوآنتی بادیهای طبیعی در بیماران تالاسمی بسیار کمتر از افراد سالم بود. میزان اتوآنتی بادیهای طبیعی در بیماران مبتلا به پلی سایتمی بیشتر بود. نتیجه گیری: میزان اتوآنتی بادیهای طبیعی علیه گلبولهای قرمز با متغیر سن ارتباط و وابستگی دارد. بین جنسیت و اتوآنتی بادیها ارتباط وجود دارد. در جنس مونث میزان اتوآنتی بادیهای طبیعی بیشتر از جنس مذکر می باشد. با تعیین هویت و ارزیابی آنها در مبتلایان و افراد مستعد بیماریهای خونی بخصوص بیماریهای مرتبط با گلبولهای قرمز می توان از آنها بعنوان ابزاری برای پیشگویی بیماریها استفاده کرد. کلمات کلیدی: اتوآنتی بادی طبیعی، گلبولهای قرمز، بیماریهای خونی