تبیین آراء فقهای شیعه در باب ودیعه و مقایسه آن با آراء فقیهان اهل سنّت با تاکید بر مصادیق جدید

ودیعه عبارت است از هر آنجه که به کسی بسپارند تانزد وی امانت باشد. ودیعه که در عرف ازآن به امانت یاد میشود از جمله مباحث پرکاربرد و مورد ابتلای جوامع میباشد. ازآنجا که فقهای مذاهب اسلامی در مسائلی از قبیل گستره مفهومی ودیعه، ارکان، شرایط، تعهدات ودعی و شرایط ضمان اختلاف نظرهایی دارند ، این نوشتار به بررسی موارد اختلاف و انطباق دیدگاه فریقین در تمام این حوزه ها پرداخته و از نگاه به مصادیق جدید نیز غفلت نشده است. عقد بودن، جایز بودن و مجانی بودن عقد ودیعه،ایداع امور مالی و غیر مالی نظیر فرزند، ترادف قبول و قبض فعلی ، عدم ضمان در سفر ضروری، باز گرداندن ودیعه در صورت طلب مالک، نحوه هزینه کرد ودعی و ایداع به غیر از باب ضبرورت از جمله مسائل مورد وفاق فریقین بوده و در برخی مسائل همچون مشروعیت عقد باصیغه مضارع و امر ، شرایط متعاقدین، ضمان در سفر غیر ضروری و ملاک ضمانت در بحث انکار و تخلیط ودیعه اختلاف نظر وجود دارد