بهینه سازی شرایط عملیاتی فرآیند تولید مونومر استایرن در راکتور دو بستری با استفاده از کاتالیست تازه ی اکسیداسیون

مونومر استایرن یک ترکیب هیدروکربنی آروماتیک با فرمول شیمیایی ‏c6h5ch=ch2‎‏ و از مشتقات بنزن می¬باشد که در ‏شرایط عادی مایعی سمی، اشتعال¬پذیر، شفـاف و بی¬رنگ بوده و هیدروژن زدایی اتیل¬بنزن روش مرســوم تولید آن در ‏صنعت می¬باشد. مونومر استایرن نقش عمده¬ای در تولید پلیمرهای پلی¬استایرن، بوتادین و غیره دارد. واکنش مذکور به ‏میزان شدیدی نسبت به دما و فشار حساسیت دارد، همچنین واکنش-های جانبی دیگری نیز در فرآیند تولید استایرن ‏مشاهده شده است که به عمده¬ی این واکنش¬ها در قسمت های بعدی اشاره شده است. بنابراین نیاز به یک شرایط بهینه¬ای ‏برای تولید استایرن داریم. در این طرح از یک راکتور دو بستری که در آن بستر اکسیداسیون بلافاصله پس از بستر هیدروژن زدایی تعبیه شده است، استفاده می¬شود. مدلی از پارامترهای عملیاتی برای درصد تولید استایرن با استفاده از روش طراحی ترکیب مرکزی و همین چنین با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی دست آمد که این مدل تطابق خوبی با داده¬های تجربی داشت ‏ نتایج حاصل نشان می¬دهد که با افزایش دما تا میزان °c620، راندمان تبدیل روند صعودی داشته و تا 60% افزایش می¬یابد. همچنین دو پارامتر فشار بخار ورودی و فشار اکسیژن نیز به ترتیب دارای مقادیر بهینه bar8/0 و bar9/0 می¬باشد. کلمات کلیدی: استایرن، هیدروژن¬زدایی، راکتور دوبستری، طراحی¬آزمایش، شبکه عصبی