شبیه سازی پاسخ آشکارساز gieger muller غوطه ور شده در آب به رادون و دختران با استفاده از کد mcnpx و بهینه سازی پارامترهای آن

تغییرات غلظت گاز رادون درون آبهای زیرزمینی، یکی از پیش نشانگرهای شناخته شده زلزله می باشد. در گذشته روش های متعددی جهت اندازه گیری غلظت رادون درون آب ارائه شده است. در این پایان نامه با استفاده از کد mcnpx امکان اندازه گیری مستقیم تغییرات گاز رادون درون آب با استفاده از آشکارساز گایگر مولر مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور یک آشکارساز گایگر مولر قرار گرفته در استوانه ای تفلونی که در آب غوطه ور شده است با استفاده از کد mcnpx شبیه سازی شده و پارامترهای گاز داخل آشکار ساز، ضخامت و جنس بدنه جهت آشکارسازی گاز رادون موجود در آب بهینه سازی گردیده است. ضریب حساسیت سیستم فوق برابر 3(count/s)(kbq/m3) می باشد. با توجه به تغییرات شدید غلظت گاز رادون در هنگام زلزله، روش فوق می تواند جهت پایش پیوسته غلظت گاز رادون بخصوص در چشمه هایی که دارای مقدار زمینه غلظت گاز رادون حدود 100 کیلو بکرل بر متر مکعب باشند، مورد استفاده قرار گیرد. همچنین برای بهتر شدن ضریب حساسیت قادریم تعداد استوانه ها را افزایش دهیم و با یک چینش 24 استوانه ای مربعی این ضریب را به 53/8(count/s)(kbq/m3) برسانیم.