سنتز غشاهای نانوکامپوزیتی پلی ایمید بر پایه سیلیکا

در این پژوهش، مونومر دی آمین آروماتیک 5،3-دی آمینو بنزوئیل آمینو فنیل -14 هیدروژن دی بنزو [a,j] زانتن(dax) به وسیله ی واکنش تراکمی 14-آمینو فنیل 14 -هیدروژن دی بنزو [a,j]زانتن با 5،3-دی نیترو بنزوئیل کلراید و سپس احیا با هیدرازین مونوهیدرات وpd/c سنتز شد. در بخش دوم، به روش واکنش پلی ایمیدی شدن حرارتی بین مونومر دی آمین های dax، 5،3-دی آمین-n- (h9-فلوئورن 2-ایل) بنزآمید (dfb)، 4،1-بیس (4-آمینو فنوکسی) تریپتیسین (bat) و 4،’4-دی آمینو دی فنیل اتر 2،’2-دی سولفونیک اسید (odads) با دی انیدرید 8،5،4،1-نفتالن تتراکربوکسیلیک دی انیدرید(ntda) هموپلیمرها و کوپلیمرهای متناظر تشکیل شدند. در بخش سوم نانوکامپوزیت پلی ایمید حاوی نانوذرات sio2 از روش سل-ژل تهیه شدند. به منظور جلوگیری از تجمع نانوذرات sio2 درون شبکه های پلیمر سطح آن با معرف کوپل کننده ی ?-آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلیکان (kh550) اصلاح شد. ساختار و ویژگی های مونومر و همچنین ساختار، ویژگی فیزیکی، پایداری حرارتی، حلالیت، گرانروی ذاتی، مقاومت الکتریکی و بیشینه جذب طول موج پلی ایمید ها به وسیله ی ft-ir، xrd، 1h-nmr، tga، eisو uv-vis بررسی شدند و تشکیل نانوکامپوزیت به وسیله آنالیز های ft-ir، xrd، tem و tga تائید شد.