بررسی رفتار تریبولوژیکی فولاد کم آلیاژ مورد استفاده در زره دیواره ی آسیای نیمه خودشکن

در این پژوهش رفتار سایشی و خواص مکانیکی فولاد زره آسیا با ریزساختارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا، کلیه ی نمونه ها در دمای c°900 آستنیته شدند و سپس برای حصول ریزساختارهای مختلف تحت عملیات آنیل کامل، همدمای c°550، مارتمپرینگ در c°450 و c°600 و آستمپرینگ در c°350 قرار گرفتند. مطالعات میکروسکوپی با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و بررسی های ماکروسکوپی با استفاده از دستگاه استریوماکروسکوپ انجام شد. رفتار مکانیکی با روش های سختی سنجی راکول c و ویکرز، آزمون های ضربه چارپی و کشش مورد مطالعه قرار گرفت. رفتار سایشی با دستگاه پین روی دیسک ارزیابی شد. نمونه ها به صورت پین ساخته شدند و از سنگ خراشان به عنوان دیسک استفاده شد. به منظور دستیابی به شرایط سایشی تنش پایین رفتار سایشی فولاد پرلیتی با فولاد هادفیلد مورد مقایسه قرار گرفت. این مقایسه نشان داد که شرایط m/s25=v، m500=s و n20=fn برای مقایسه ی رفتار سایشی نمونه های اصلی یا ریزساختارهای مختلف مناسب است. بررسی های ریزساختاری حضور آستنیت باقیمانده را در ریزساختارهای مارتنزیت تمپر شده در c°450 و ساختار بینیتی نشان داد که با کارسخت شدن باعث ایجاد مقاومت به سایش در این ریزساختارها شد. از طرف دیگر مشخص شد که اگرچه سختی نمونه ی با ریزساختار پرلیت ظریف نسبت به مارتنزیت تمپر شده c°450 کمتر بود اما تفاوت معنی داری بین مقاومت به سایش آنها مشاهده نشده است در حالی نمونه های باریزساختار مارتنزیت تمپر شده در c°600، پرلیت کروی یا پرلیت لایه ای خشن از مقاومت به سایش کمتری برخوردار است. با توجه به نتایج بدست آمده پرلیت ظریف با مقاومت سایشی نزدیک به ریزساختارهای بینیتی و مارتنزیت تمپر شده در c°450 و مقاومت به ضربه ی بهتر نسبت به آنها می تواند به عنوان ریزساختار مطلوب برای زره ها در شرایط کاری آسیا مورد استفاده قرار بگیرد.