کنترل گسترده ژنراتورها به منظور کمک به میراسازی نوسانات فرکانس پایین با در نظر گرفتن تأخیر ارتباطی

امروزه با گسترش شبکه های قدرت، مسأله ی پایداری سیستم قدرت از اهمیت ویژه ای برخوردارشده است. توانایی سیستم قدرت در حفظ پایداری، تا حد زیادی بر میرا کردن نوسان های الکترومکانیکی به وسیله ی کنترل کننده های موجود بر روی ماشین سنکرون استوار است. یکی از روش های کنترلی در حال توسعه در این زمینه، کنترل دو سطحی است که از روش های مطرح در فناوری سیستم های اندازه گیری ناحیه ی گسترده می باشد. در این پایان نامه ساختار جدیدی از کنترل کننده بر مبنای کنترل دو سطحی برای میرا کردن نوسانات فرکانس پایین یک شبکه ی متشکل از دو ژنراتور که یک بار خطی را تغذیه می کنند، ارائه شده است. این ساختار شامل دو کنترل کننده ی محلی برای هر ژنراتور در سطح اول و یک کنترل کننده ی مرکزی در سطح دوم است. در طراحی کنترل کننده ی مرکزی برای متغیرهای ژنراتور دورتر، تأخیر ارتباطی نیز در نظر گرفته می شود؛ به این صورت، یک معماری کنترل گسترده برای ژنراتورها پیاده سازی می شود. کنترل کننده ها در هر دو سطح با استفاده از روش کنترل بهینه ی خطی مربعی طراحی می شوند. در پایان، عملکرد کنترل کننده ی دو سطحی با کنترل کننده ی غیر متمرکز از طریق تابع هزینه ی آن ها مقایسه می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که با توجه به کاهش تابع هزینه ی کنترل کننده ی دو سطحی نسبت به کنترل کننده ی غیر متمرکز، میرایی نوسانات با استفاده از کنترل کننده ی دو سطحی بهبود یافته است.