مقایسه تاثیر انجام یک نوبت فعالیت تا آستانه خستگی بر فاکتورهای رئولوژیکی خون در صبح و عصر بر نوجوانان پسر

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر فعالیت های بدنی در دو نوبت صبح و عصر بر فاکتورهای رئولوژیکی خون بود. بدین منظور 16 آزمودنی مرد سالم (میانگین سن: 20/37 سال، قد: 179/68 سانتی متر و وزن: 70/43کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. در این تحقیق آزمودنی ها یک فعالیت هوازی 12 دقیقه دویدن (کوپر) را در دو زمان مختلف روز (صبح و عصر) و به طور تصادفی انجام دادند. در هر جلسه آزمودنی ها پس از گرم کردن و انجام یک سری حرکات کششی به مدت 12 دقیقه شروع به دویدن کردند. ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن قبل و بعد از آزمون اندازه گیری شد. در این تحقیق از هر آزمودنی دو نمونه خونی (هر نمونه 10 سی سی) قبل و بلافاصله بعد از هر آزمون از ورید بازویی آنتی کیوبیتال گرفته شد. نمونه های خونی برای تعیین مقادیر فاکتورهای رئولوژیکی خون از قبیل هموگلوبین، هماتوکریت، فیبرینوژن، آلبومین، رسوب گلبول قرمز و پروتئین تام آنالیز شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که زمان صبح و عصر، هماتوکریت (0/416=p)، رسوب گلبول های قرمز (0/138=p)، هموگلوبین (0/278=p)، فشارخون سیستولی (0/054=p)، فشارخون دیاستولی (0/221=p) و ضربان قلب (0/360=p) به فعالیت بدنی تأثیر معنی داری ندارد و بر پاسخ به فیرینوژن (000/0=p)، پروتئین تام (0/004=p)، آلبومین (0/040=p) و دمای بدن (0/021=p) به فعالیت بدنی تأثیر معناداری دارد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که افزایش پارامترهای رئولوژیکی خون در پاسخ به ورزش به استثنای فیبرینوژن، پروتئین تام، آلبومین و دمای بدن وابسته به صبح و عصر نبودند.