اثر بخشی مشاوره گروهی سایکودرام بر فرسودگی وسازگاری شغلی کارکنان درمانی شهر شیراز

چکیده هدف از پژوهش حاضر تبیین تأثیرمشاوره گروهی سایکودرام (روان نمایشگری) بر فرسودگی و سازگاری شغلی کارکنان یکی از درمانگاههای شهر شیراز بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و جامعه آماری آن 150 نفرازکارکنان درمانی شهر شیراز بودند. . در این پژوهش ابتدا از روش نمونه گیری خوشه ای که بوسیله پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و سازگاری شغلی پورکبیریان که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفته است بین کارکنان توزیع و اجرا شد. سپس از بین جامعه آماری مورد پژوهش چهل نفر که نمره بیشتری در فرسودگی شغلی و نمره کمتری در سازگاری شغلی آورده بودند انتخاب شدندو به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسم شدند و سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه مورد مشاوره سایکودرام قرار گرفتند و پس از پایان جلسات مشاوره گروهی سایکودرام ،مجددا پرسشنامه های مذکور به عنوان پس آزمون در هر دو گروه اجرا و نتایج حاصل از پرسشنامه ها از طریق آزمون آماری کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.