پدیدار شناسی تجربیات دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته های علوم انسانی دانشگاه تبریز در خصوص شیوه های ارزشیابی اساتید

هدف اصلی این پژوهش، مطالعه تجربیات دانشجویان دانشگاه تبریز در خصوص شیوه های ارزشیابی اساتید از آنان است. در این پژوهش، رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی مورد استفاده گرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته های علوم انسانی دانشگاه تبریز که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دهند. بر اساس نمونه گیری هدفمند، مصاحبه های نیمه سازمان یافته با 13 نفر از دانشجویان صورت گرفت. جهت دستیابی به اعتبار سوالات، از تجربیات دانشجویان برتر استفاده شد و برای حصول اطمینان از قابلیت اعتمادپذیری داده های پژوهش از روش مطالعه مکرر، مقایسه مستمر داده ها، خلاصه سازی و دسته بندی اطلاعات بدون اینکه داده ها آسیبی ببینند استفاده شد و داده ها با استفاده از روش پیشنهادی اسمیت تحلیل گردید. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، 9 مضمون اصلی، شامل برداشت های متفاوت از ضرورت ارزشیابی، نقاط ضعف اساتید در ارزشیابی، نقاط قوت اساتید در ارزشیابی، مشکلات فنی و اخلاقی در ارزشیابی، مناسب ترین شیوه ارزشیابی، عوامل موثر بر عملکرد افراد در ارزشیابی، تقلب و مشروط شدن در سیستم آموزشی، روند ارزشیابی در دانشگاه و چگونگی رسیدگی به اعتراضات به دست آمد که هرکدام از مضامین اصلی دارای چندین مضمون فرعی بودند.