بررسی رابطه بین هویت یابی قومی با هواداری از تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز

فوتبال تنها مورد استفاده دولت های ملی نبوده بلکه گروه های اقلیت و اقوام نیز می کوشند تا از پتانسیل بالای این ورزش در جهت نشان دادن مخالفت خود با دولت ها و یا تقویت همگرایی و مطالبات قومی خود بهره بگیرند. لذا پژوهش حاضر درصدد است تا رابطه ی بین هویت یابی قومی با هواداری از تیم فوتبال تراکتورسازی را مورد بررسی قرار دهد. روش مورد استفاده در این تحقیق، از نوع پیمایشی می باشد؛ داده ها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای متناسب از 386 نفر از افراد ساکن شهر تبریز گردآوری شده است. هویت یابی قومی در شش بعد تعلق عاطفی به قومیت، تعلق به فرهنگ قومی، تعهد به اجتماع قومی، بعد سیاسی هویت قومی، قوم مداری و احساس محرومیت نسبی سنجیده شده است. یافته-های تحقیق نشان می دهد میزان هواداری از تیم فوتبال تراکتورسازی در بین مردان بیشتر از زنان بوده و از این حیث بین هواداری از تیم فوتبال و جنسیت تفاوت معناداری وجود داشت. بین متغیرهای تعلق عاطفی به قومیت، تعلق به خرده فرهنگ قومی، تعهد به اجتماع قومی، بعد سیاسی هویت قومی، احساس محرومیت نسبی و میزان و محتوای استفاده از برنامه های وسایل ارتباط جمعی رابطه معنادار و مستقیمی با میزان هواداری و بین قوم مداری با میزان هواداری از تیم فوتبال تراکتورسازی رابطه معنادار و معکوسی وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه نشانگر تاثیر معنادار شش متغیر تعلق عاطفی به قومیت، تعلق به فرهنگ قومی، تعهد به اجتماع قومی، بعد سیاسی هویت قومی، احساس محرومیت نسبی و محتوای استفاده از برنامه های وسائل ارتباط جمعی است که در این میان تعلق به فرهنگ قومی بیشترین نقش را در تبیین متغیر هواداری از تیم فوتبال تراکتورسازی ایفا می نماید. با استفاده از واریانس خطی ترکیب متغیرهای مستقل، در مجموع 2/43 درصد از هواداری از تیم فوتبال تراکتورسازی تبیین گردید.