اثر کیتوزان الیگوساکارید جیره بر شاخص های رشد، درصد بقاء، پارامتر های خون-شناسی و مقاومت در برابر تنش شوری و حرارتی در بچه ماهیان کپور معمولی (cyprinus carpio)

چکیده هدف از این تحقیق بررسی اثرات کیتوزان بر عملکرد رشد، برخی شاخص های خون شناسی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری و حرارتی بچه ماهیان کپور معمولی بود. ماهیان (033/0±22/1گرم) به چهار گروه تقسیم شدند که با جیره های حاوی سطوح مختلف کیتوزان؛ 0 (شاهد)، 5/0، 1 و 2 درصد به مدت 54 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی کیتوزان، وزن نهایی و افزایش وزن افزایش معنی داری داشت (05/0>p). علاوه براین، ضریب تبدیل غذا و mch ماهیان تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش داشت (05/0>p). از سوی دیگر، ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با 5/0 درصد کیتوزان افزایش معنی داری داشت (05/0>p). بااین حال، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و mcv بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (05/0p). همچنین، تعداد گلبول های قرمز و mchc به ترتیب در تیمارهای 2 و 5/0 درصد افزایش معنی داری داشت (05/0>p). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که کیتوزان جیره به طور مثبت بر عملکرد رشد و پارامترهای خون شناسی بچه ماهیان کپور معمولی اثر دارد.