به منظور تعیین مقدار مناسب و بررسی اثر مکمل بیوترونیک بر شاخص های رشد، فلور باکتریایی و مقاومت در برابر استرس شوری بچه ماهیان کپور معمولی (cyprinus carpio) با وزن اولیه (10/0±40/1)، آزمایشی به مدت 8 هفته با به کارگیری چهار جیره آزمایشی انجام شد. تیمارها شامل جیره تجاری (گروه شاهد)، جیره تجاری به همراه یک درصد بیوترونیک (تیمار1)، جیره تجاری به همراه دو درصد بیوترونیک (تیمار2) و جیره تجاری به همراه سه درصد بیوترونیک (تیمار3) بود. بچه ماهیان در 12 آکواریوم باحجم l 40 تقسیم شدند. طول دوره پرورش 60 روز بود و زیست سنجی هر 15 روز یک بار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح به طور کامل تصادفی و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از بسته های نرم افزاری spssو excel صورت پذیرفت. در نهایت اختلاف معنی داری در وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و میزان غذای مصرفی بین گروه های آزمایشی مشاهده شد(p<0/05). کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی و بالاترین مقدار ضریب رشد ویژه و درصد افزایش بدن در تیمار 2 مشاهده شد. بعد از انجام آزمایش از فلور باکتریایی روده ماهی نمونه برداری شد که طبق نتایج بدست آمده اختلافی در تعداد کل باکتری های روده بین تیمار ها وجود نداشت. اما باکتری های اسید لاکتیک فلور باکتریایی روده بین تمام تیمار ها و همچنین با گروه شاهد دارای اختلاف معنی داری بود. در پایان جهت استرس شوری از شوری 13، 14 و 15 گرم در لیتر استفاده شد. آمده در شوری 13 و 14گرم در لیتر تلفات مشاهده نشد. در شوری 15 گرم در لیتر بیشترین میزان تلفات در تیمار 3 درصد بیوترونیک مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده مقدار پیشنهادی مکمل بیوترونیک برای پرورش ماهی کپور معمولی برابر 2درصد می باشد که باعث بهبود فاکتورهای رشد ، بهبود فلور باکتریایی روده و همچنین افزایش بازماندگی در بچه ماهیان کپور معمولی می باشد.

چکیده هدف از این تحقیق بررسی اثرات کیتوزان بر عملکرد رشد، برخی شاخص های خون شناسی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری و حرارتی بچه ماهیان کپور معمولی بود. ماهیان (033/0±22/1گرم) به چهار گروه تقسیم شدند که با جیره های حاوی سطوح مختلف کیتوزان؛ 0 (شاهد)، 5/0، 1 و 2 درصد به مدت 54 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی کیتوزان، وزن نهایی و افزایش وزن افزایش معنی داری داشت (05/0>p). علاوه براین، ضریب تبدیل غذا و mch ماهیان تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش داشت (05/0>p). از سوی دیگر، ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با 5/0 درصد کیتوزان افزایش معنی داری داشت (05/0>p). بااین حال، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و mcv بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (05/0<p). در تعداد گلبول های سفید در تیمار 1 درصد و میزان هماتوکریت در تیمارهای 1 و 5/0 درصد کاهش معنی داری وجود داشت(05/0>p). همچنین، تعداد گلبول های قرمز و mchc به ترتیب در تیمارهای 2 و 5/0 درصد افزایش معنی داری داشت (05/0>p). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که کیتوزان جیره به طور مثبت بر عملکرد رشد و پارامترهای خون شناسی بچه ماهیان کپور معمولی اثر دارد.