هدف از این تحقیق تعیین اثر امپرازول خوراکی و پنتوپرازول تزریقی بر جذب ایمونوگلوبولین‏ها در گوساله‏های تازه متولد شده که متناسب با برنامه غذایی، شیر یا آغوز خورده‏اند، می‏باشد. مطالعه بر روی 21 رأس گوساله تازه متولد شده شامل 3 گروه شاهد و 4 گروه تیمار انجام گردید. در تمامی گروهها، هر 12 ساعت، گوساله‏ها شیر یا آغوز دریافت می‏کردند. در گروههای شاهد به گوساله‏ها به ترتیب زیر، شیر یا آغوز خورانده میشد: زیرگروه الف)گوساله‏ها برای 24 ساعت اول پس از تولد، شیر و سپس تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز دریافت می‏کردند. زیرگروه ب)گوساله‏ها تا 48 ساعت پس از تولد، شیر و بعد از آن تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز دریافت می‏کردند. زیرگروه ج)در این زیرگروه گوساله‏ها بلافاصله پس از تولد تا 72 ساعت پس از زایش، آغوز دریافت می‏کردند. در گروه‏های تیمار، گوساله‏ها به 4 زیرگروه بصورت ذیل تقسیم شدند: زیرگروه الف- امپرازول)در این زیرگروه، به گوساله‏ها آغوز یا شیر حاوی امپرازول با دوز 8 میلی‏گرم به ازاء هر کیلوگرم، هر 24 ساعت یکبار خورانده میشد. گوساله‏ها تا 24 ساعت اول پس از تولد، شیر و بعد از آن تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز دریافت می‏کردند. زیرگروه ب- امپرازول)در این زیرگروه، گوساله‏ها آغوز یا شیر حاوی امپرازول با دوز 8 میلی‏گرم به ازاء هر کیلوگرم، هر 24 ساعت یکبار دریافت می‏کردند. به گوساله‏ها برای 48 ساعت، شیر و برای 24 ساعت بعدی، آغوز خورانده میشد. زیرگروه الف- پنتوپرازول)پنتوپرازول بصورت آهسته داخل وریدی با دوز 2 میلی‏گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن بلافاصله پس از تولد و تکرار آن هر 24 ساعت یکبار، تزریق گردید. گوساله‏ها برای 24 ساعت اول پس از تولد، شیر و سپس تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز دریافت می‏کردند. زیرگروه ب- پنتوپرازول)گوساله‏ها، پنتوپرازول بصورت آهسته داخل وریدی با دوز 2 میلی‏گرم به ازاء هر کیلوگرم بلافاصله پس از تولد دریافت می‏کردند و تزریق دارو هر 24 ساعت یکبار تکرار میشد. گوساله‏ها برای 48 ساعت اول پس از تولد، شیر و در 24 ساعت بعدی آغوز دریافت می‏کردند. نمونه خون از ورید وداج و قبل از خوراندن شیر یا آغوز در ساعات صفر، 6، 12 و سپس هر 12 ساعت یکبار تا ساعت 84 پس از تولد اخذ می‏گردید. سطح ایمونوگلوبولین‏های سرم بوسیله آزمایش الایزا تعیین گردید. در مورد igg، بین زیرگروه ج گروه شاهد با سایر زیرگروهها اختلاف معنی‏دار بود اما امپرازول و پنتوپرازول تأثیری بر جذب igg نداشتند. در igm، بین زیرگروه ج گروه شاهد با سایر زیرگروهها به جز زیر گروه الف گروه شاهد و زیرگروه الف گروه امپرازول اختلاف معنی دار وجود داشت اما داروهای تجویزی تأثیری بر جذب ایمونوگلوبولین m نداشتند. در مورد iga، بین زیرگروه ج گروه شاهد با سایر زیرگروهها اختلاف معنی‏دار بود و نه تنها امپرازول و پنتوپرازول تأثیری بر جذب iga نداشتند، بلکه زیرگروه الف گروه‏های تیمار جذب iga را در مقایسه با گروه شاهد مربوطه کاهش نیز دادند. نتیجه این مطالعه نشان داد که دو داروی امپرازول و پنتوپرازول اثری بر افزایش زمان جذب ایمونوگلوبولین‏ها ندارند.