در این مطالعه، نانوتیوب های اکسید روی به وسیله روش ساده هیدروترمال در دمای ?c 70 سنتز شدند. نانوتیوب ها توسط روش های پراش اشعه پرتو (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، آنالیز اندازه ذرات و اندازگیری مساحت کل سطح (bet) شناسایی شدند. آنالیزهای ساختاری نشان می دهد که نانوتیوب های اکسید روی به صورت لوله ای شش وجهی توخالی رشد کرده اند و قطر متوسط، طول و ضخامت دیواره تقریبی آنها به ترتیب 350-250 نانومتر، 4-5/1 میکرومتر و 80-60 نانومتر است. همچنین فاز بلورین آنها بلور ورتزیت خالص است. فعالیت فتوکاتالیزوری نانوتیوب های اکسید روی به وسیله تجزیه محلول رنگزای اسید آبی 9 به عنوان یک ماده آلاینده در حالت سوسپانسیون مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان حذف ماده رنگزای اسید آبی 9 توسط نانوتیوب های اکسید روی کمتر از نانوذرات اکسید روی (آلدریچ) است. اما بر خلاف نانوذرات، نانوتیوب های اکسید روی به دلیل ساختار خاص خود به عنوان فتوکاتالیزور قابل بازیافت شناخته شدند. به طوریکه بعد از پنج دور آزمایش، فعالیت فتوکاتالیزوری نانوتیوب ها و نانوذرات به ترتیب حدود 3% و 52% کاهش یافت. همچنین بیشترین کارایی فتوکاتالیزوری نانوتیوب های اکسید روی در دمای کلسیناسیون ?c 300 و غلظت بارگذاری ppm 200 بود.