در حال حاضر منطقی ترین و کاربردی ترین روش ارزیابی سازه ها ، روش های استاتیکی غیرخطی می باشد. یکی از فرضیات اولیه در این روش ها تعیین پاسخ سازه چند درجه آزادی تحت حرکت لرزه ای زمین از پاسخ یک سیستم یک درجه آزادی می باشد.با توجه به تفاوت تغییرمکان حداکثر در این سیستم ها، توزیع نیروها وتغییرشکل ها در این دو سیستم متفاوت خواهد بود که یکی از علتهای این تفاوت، اثر مودهای بالاتر می باشد. در روش های رایج آنالیز بار جانبی افزاینده، توزیع نیرو و تغییرمکان هدف بر این فرض استوار است که پاسخ سازه توسط مود ارتعاشی اصلی سازه کنترل می شود.ما در سازه هایی که تحت تأثیر مودهای ارتعاشی به غیر از مود اصلی ارتعاشی خود قرار دارند، همانند سازه های بلند ویا ساختمان های با طبقه ضعیف ،ویا ساختمان های نامتقارن در پلان که در آنها پیچش اتفاق می افتد ویا ساختمان های نامنظم در ارتفاع نمی توان به صحت روش های آنالیز بارجانبی افزاینده که در آنها آنالیز با فرض کنترل سازه توسط مود اصلی ارتعاشی صورت می گیرد اطمینان کرد.بنابراین مطالعات اخیر در این زمینه ،برگسترش روش بارجانبی افزاینده به سازه هایی که در آنها اثر مودهای بالاتر مهم می باشد متمرکز شده است.به این منظور روش جدید آنالیز بار جانبی افزاینده چند مودی ارائه(mpa) شده است که درآن اثر مشارکت تمام مودهای ارتعاشی، که در نیازهای لرزه ای سازه مهم می باشند، در پاسخ سازه در نظر گرفته می شود. اما به علت وجود پدیده ای که در آن در طی آنالیز بار جانبی افزاینده مود سوم، پس از تسلیم سازه ،بام در خلاف جهت اعمال بار جانبی تغییر مکان می دهد، کاربرد روش (mpa) در برآورد نیازهای لرزه ای با مانع روبرو خواهد بود. بنابراین روش اصلاح شده ای بر روش (mpa)در دستور العمل fema440 توصیه شده است که در آن پاسخ سازه در مودهای بالاتر با این فرض محاسبه می شود، که سیستم الاستیک خطی باقی می ماند. در این پایان نامه با انتخاب چند قاب فولادی مهاربندی با طبقات مختلف که دارای نامنظمی جرم در ارتفاع می باشند کارایی روش های پیشنهادی مزبور در منظور کردن اثر مودهای بالاتر و ارزیابی رفتار این قاب ها ،مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل،با نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی مقایسه شده و نتیجه گیری های لازم به عمل آمده است.