ترکیبات کومارینی و فورانوکومارینی متعددی در گیاه جاشیر ( prangos pabularia ) شناسایی شده است . که اثرات ضد سرطانی این ترکیبات در نتیجه حذف رادیکال های آزاد ، تعدیل و مهار فعالیت های آنزیمی و سمیت سلولی است . هدف از این پژوهش بررسی اثر عصاره دی کلرو متا نی ریشه گیاه جاشیر بر رشد و تکثیر رده سلول های سرطانی hela وmc-coy در محیط کشت می باشد. رده های سلولی hela و mc-coy از بانک سلولی انستیتو پاستور ایران تهیه و تحت شرایط کنترل شده کشت داده شد، سلول ها برای تیمار به میکروپلیت های 24 خانه منتقل گردیدند، در هر چاهک 105 × 3 سلول در محیط کشت rpmi حاوی 10 درصد fcs قرار گرفت . سلول ها در مجاورت غلظتهای مختلف (0.05 ،0.1 ، 0.5 ,0.75 و1میلی گرم در میلی لیترعصاره گیاه prangos.pabularia ) قرار گرفتند. تیماردر بازه های زمانی 4 ،8 ،16 و24 ساعت انجام شد و میزان سیتوتوکسیسیتی عصاره با استفاده از تست mtt ، آزمون شمارش سلولی تریپان بلو انجام شد . تغییرات مورفولوژیکی برای بررسی نوع مرگ سلولی به وسیله رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و بررسیهای الکتروفورزی dna و پروتئین به منظور بررسی القاء آپوپتوزیس انجام شد. نتایج نشان می دهد که عصاره p. pabularia دارای اثر کشندگی وابسته به غلظت و زمان است و این اثر برای سلول hela با ic50 برابر 515/0میلی گرم در میلی لیتر و برای سلول mc-coy با ic50برابر526/ 0میلی گرم در میلی لیتر در 24 ساعت با تست mtt بدست آمد. اثرات آنتی اکسیدانی عصاره با rc50 برابر 08/0 ،17/0 و38/1 میلی گرم در میلی لیتر به ترتیب برای عصاره های dcm ، metanol و n-hexan به دست آمد.