بررسی میزان و نوع خوردگی مخازن محصولات نفتی دو محصول بنزین و گازوئیل که عمدتا در دوره 1970-1960 میلادی و روزهای اوج گسترش این صنعت ایجاد شدند با افزایش عمر این تاسیسات هم اکنون در حال رسیدن به حد نهائی عمر طراحی خود می باشند، به دغدغه مهمی تبدیل گشته است که با محدودیت های سرمایه گذاری جدید هر روز جدی تر می گردد. به لحاظ بالا بودن ذاتی مقاومت الکتریکی این محصولات که عمدتا در رینج گیگا اهم قرار می گیرد، به-کارگیری روش های الکتروشیمیائی که بتوان بر این مانع غلبه و فرآیند های الکتروشیمیائی خاصه در لجن کف مخازن را بررسی نمود به کار گیری تمهیداتی ویژه را می طلبد. برای این کار از امولسیونی از فرآوده های نفتی همراه با آب مقطر و ماده امولسیون ساز استفاده شد. فولادهای مورد آزمایش دو نوع فولاد a283 و a516 بوده است که در استانداردهای api برای ساخت مخازن نفتی توصیه شده و در مورد مخازن مورد بررسی نیز جهت لایه های گوناگون و کف استفاده شده بودند. آزمایشات محیط بازسازی شده شامل پلاریزاسیون تافل، پتانسیودینامیک، پلاریزاسیون سیکلی و امپدانس بود. محیط دیگری که برای آزمایش انتخاب شد نمونه آب ته نشین شده در مخازن اورهال شده بود که مجددا تمامی آزمایشات خوردگی بر روی نمونه های فولادی در این محیط نیز انجام شد. با توجه به حضور محققین در مراحل مختلف این عملیات نمونه برداری از محصولات خوردگی به صورت دقیق و علمی صورت گرفت وآنالیز xrd و eds بر روی محصولات خوردگی کنده شده از مخزن انجام شد. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد که ضریب تقسیم ترکیبات گوگردی در دو فاز آبی و هیدروکربنی در دو محصول بنزین و گازوئیل کاملا متفاوت بوده و بدون در نظر گرفتن این تفاوت آشکار و اثر آن بر حلالیت اکسیژن فهم جواب های حاصل از آنالیزهای شناسائی فازهای خوردگی امکان پذیر نیست. در این پژوهش با استفاده از نتایج فوق مکانیزم جدیدی برای فرآیند های خوردگی دو فازی تبیین گشته که پارادوکس های موجود در نتایج را بطور واقعی و بدون تمسک به مدلهای ایده آلی متداول توضیح می دهد. کاری که در حد بررسی های این پژوهش گران تاکنون در مطبوعات علمی مورد توجه قرار نگرفته است.