با توجه به محدود بودن منابع سرمایه گذاران به منظور تخصیص بهینه منابع و جلوگیری از اتلاف منابع ، افزایش سوددهی و بالا بردن انگیزه های سرمایه گذاری، ارزیابی طرح های سرمایه گذاری ضروری و اجتناب ناپذیر است . طرح تولید گاردریل از جمله طرح هایی است که با توجه به ارتباط آن با دو صنعت مادر فولاد و جاده سازی از اهمیت خاصی در اقتصاد ملی برخوردار است و چنانچه به این موضوع پی برده شود که این طرح از نظر بخش خصوصی نیز دارای توجیه اقتصادی بوده و سودآور است. می توان با توصیه آن به بخش خصوصی قدم مثبتی در بالا بردن سطح اقتصاد کشور و کاهش بیکاری برداشت. بررسی ارزیابی مالی طرح تولید گاردریل و گالوانیزاسیون گرم هدف اصلی این پایان نامه می باشد. در این راستا ابتدا اطلاعات مربوط به ارزیابی فنی طرح با کمک مهندسین شرکت صنایع پروفیل سینا شرق (سهامی خاص) تهیه شده و بر اساس آن هزینه های سرمایه گذاری بر مبنای قیمت سال 1388 محاسبه گردیده است سپس با وارد کردن هزینه های سرمایه گذاری، قیمت فروش، حجم فروش و... به نرم افزار کامفار این طرح در دو سناریوی مختلف بررسی شد . سناریوی اول که در واقع حالت واقعی شرایط فعلی کشور است بر مبنای حذف یارانه ها است و سناریوی دوم در حالتی است که یارانه ها همچنان وجود داشته باشند. انتخاب دو سناریوی فوق به جهت ایجاد امکان مقایسه و بررسی میزان تأثیر-گذاری قانون هدف مندی یارانه ها بر اجرای این طرح است و با توجه به شرایط خاص اقتصادی موجود در زمان ارزیابی این طرح انتخاب شده است با توجه به این که سرمایه مورد نیاز برای اجرای طرح 43743 میلیون ریال است و با فرض اخذ 10000 میلیون ریال وام با بهره 14 درصد و بازپرداخت 5 ساله نتایج بدست آمده در سناریوی اول گویای آن است که خالص ارزش فعلی کل حقوق صاحبان سهام(npv)در نرخ تنزیل 25 درصد برابر 7861 میلیون ریال است و نرخ بازده داخلی حقوق صاحبان سرمایه (irre) برابر09/34 درصد است . نتایج به دست آمده برای حالت وجود یارانه ها گویای آن است که خالص ارزش فعلی کل حقوق صاحبان سهام(npv) در نرخ تنزیل 25 درصد برابر با 10820 میلیون ریال است و نرخ بازده داخلی حقوق صاحبان سرمایه (irre) برابر با 91/37 درصد است . همچنین در سناریوی اول که نتایج آن معیار مناسب تری برای تصمیم گیری هستند مشخص شد که در صورت ثابت بودن سایر شرایط در ازای هر یک درصد افزایش در هزینه های عملیاتی نرخ بازده داخلی کل 73/2 درصد کاهش می یابد و در صورت ثابت بودن سایر شرایط به ازای یک درصد افزایش در درآمد فروش نرخ بازده داخلی کل 16/3 درصد افزایش می یابد و همچنین در ازای یک درصد افزایش در قیمت دارایی های ثابت نرخ بازده داخلی کل 13/0 درصد کاهش می یابد . همچنین با اجرای این طرح در مجموع 63 فرصت شغلی ایجاد می شود . نقطه سر به سر درآمد ها و هزینه-ها در 13/24 درصد توان تولید کارخانه محقق می گردد و دوره بازگشت کل سرمایه در حدود 5 سال و 3 ماه است . با عنایت به نتایج فوق می توان ادعا کرد که طرح تولید گاردریل از دیدگاه سودآوری قابل توجیه است. کلید واژگان: ارزیابی اقتصادی، ارزش فعلی خالص، نرخ بازده داخلی، گاردریل

یکی از پدیده های گسترده جهانی شدن در دهه اخیر برون سپاری بین المللی منابع است. برون سپاری بین المللی منابع در برقراری ارتباطات تجاری بین کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه نقش مهمی را بازی می کند. به ویژه در ادبیات مرتبط، برون سپاری بین المللی به عنوان یکی از عوامل عمده رشد اقتصادی شناسایی می شود. از سوی دیگر، سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان یکی از عوامل رشد سرمایه گذاری شناخته شده است که نه تنها تأمین کننده سرمایه بلکه منتقل کننده فناوری و تکنولوژی پیشرفته نیز است و می تواند بهره وری را در کشور میزبان بهبود بخشد و بدین ترتیب رشد اقتصادی را فراهم نماید. نکته جالب این است که انتقال تکنولوژی پیشرفته محدود به شرکت های وابسته نیست و به شرکت های غیر وابسته نیز منتقل می شود. این ویژگی تحت عنوان سرریزهای تکنولوژی مطرح می شود، به طوری که این سرریزها رابطه تنگاتنگی با جنبه های مختلف تجارت بین الملل می یابد. یعنی بازکردن اقتصاد به روی تجارت، رقابت پذیری را در اقتصاد ارتقا می بخشد که از طریق آن آثار مثبتی را بر سطح بهره وری عوامل تولید در کشورهای در حال توسعه ایجاد می کند. در این مطالعه هدف این است که عوامل اثرگذار بر بهره وری شناسایی شود و به ویژه اثرات سرریزهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی و برون سپاری بین المللی منابع و موجودی r&d بر بهره وری کل عوامل تولید از طریق ایجاد یک چارچوب نظری و به کارگیری متدولوژی اقتصاد سنجی یعنی داده های تابلویی برای کشورهای آسیایی (از جمله ایران) و کشورهای دارای بازارهای نوظهور در دوره زمانی 2004-1995 مورد بررسی قرار گیرد. نتایج مطالعه می تواند در راستای تعمیق روابط تجاری بین این بلوک ها قرار گیرد. نتایج نشان می دهند که برون سپاری بین المللی منابع و موجودی سرمایه r&d بر بهره وری کل عوامل تولید کشورهای نمونه اثر مثبت دارد. اما ضریب سرریزهای fdi بر بهره وری عوامل این کشورها از لحاظ آماری معنی دار نیست که نشانگر تأثیر ناپذیری آن در این کشورها بوده است. همچنین نتایج نشان دادند که تنها بلوک بندی شرق آسیا و بلوک بندی کشورهای نوظهور بهره وری کل عوامل تولید را تحت تأثیر قرار می دهد.