این تخقیق به بررسی نقش اقلام تعهدی اختیاری در رفع محدودیت مالی با استفاده از علامت دهی پرداخته است. فرضیه اصلی این تحقیق این است که شرکتهای دارای فرصتهای سرمایه گذاری و محدودیت مالی می توانند با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری پیش از سرمایه گذاری، چشم اندازی مثبت از آینده شرکت را برای بازار ترسیم کنند ( این می تواند به عنوان نشانه ای از خوش بینی مدیریت از آینده شرکت تلقی شود) و از این طریق منابع مالی مورد نیاز برای انجام سرمایه گذاری را تامین کنند.

این مطالعه به بررسی رابطه ی بین سرمایه گذاری و پایداری اقلام تعهدی با اقلام تعهدی خلاف قاعده و رشد سود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. از این رو تعداد 114 شرکت در طی دوره زمانی 1378- 1386 انتخاب گردید. رویکرد انتخابی برای آزمون فرضیات، بررسی داده های مقطعی می باشد. و از روش آزمون رگرسیون و مقایسه میانگین نمونه های آماری مستقل برای آزمون فرضیات استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که یکنواخت با فرضیه سرمایه گذاری، اقلام تعهدی خلاف قاعده در بین شرکتهای مختلف متفاوت اند. و اقلام تعهدی خلاف قاعده در شرکت هایی که اقلام تعهدی همبستگی بالاتری با رشد فروش دارد، قوی تر است. همچنین در مورد پایداری نیز اقلام تعهدی خلاف قاعده در بین شرکت هایی که پایداری اقلام تعهدی کمتر از جریان نقدی است، قوی تر است. از جنبه سودها، اقلام تعهدی/رشد با رشد سودهای یک سال آتی ارتباط مثبتی دارند. و این افزایش زمانی که اقلام تعهدی با رشد فروش وابسته هستند، قوی تر است. ولی سودهای بلند مدت هرچند که با اقلام تعهدی رابطه ی مثبتی دارد ولی تحت تأثیر همبستگی بین اقلام تعهدی و رشد فروش قرار ندارند. همچنین در مبحث پایداری نیز اقلام تعهدی به صورت منفی با رشد سودهای یک سال آتی مرتبط اند. و این کاهش تشدید می شود، زمانی که اقلام تعهدی پایداری کمتری نسبت به جریان نقدی داشته باشد.. در صورتی که در مورد سودهای بلند مدت این چنین نیست.