تولید برنامه های ورزشی تلویزیونی بصورت زنده و چند دوربینه به روشهای خاصی برای کارگردانی نیازمند است. در میان رشته های ورزشی رسانه ای، این رساله رشته‎های ورزشی فوتبال با مکان رویداد ثابت و دوچرخه سواری با مکان رویداد متغیر را با نگاهی زیباشناختی و با توجه به فرضیه پژوهش که دیدگاه هنری هر ورزشی را در پخش تلویزیونی برگرفته از شناخت کارگردان از روح آن ورزش می داند، بررسی کرده است. پس از مطالعات کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه با کارگردانان ورزشی فرضیه اثبات گردیده است. لذا دانش ورزشی و شناخت قوانین و ریزه کاریهای آن رشته به همراه دانش زیبایی شناختی کارگردان و گروه تولید می تواند اثری ماندگار از یک رویداد ورزشی ارائه کند. ضمنا در این رساله سعی شده تا با بررسی دقیق روشهای دوربین گذاری در فوتبال و دوچرخه سواری با ذکر تفاوت های کارگردانی در این دو رشته، مختصات تولیدی هر کدام بیان گردد و سپس با نگاه به برنامه ورزشی به مثابه یک درام تلویزیونی با پایانی نامعلوم به تحلیل و تبیین موضوع پرداخته و بدین ترتیب سیستم های دوربین گذاری در جهان ارائه شده است.