هدف این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و سازگاری فردی با بهره وری در شرکت صنایع الکترونیک شیراز بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت صنایع الکترونیک شیراز در سال 92می باشد که برابر با 900 نفر بود. بر اساس فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، 269 نفر از کارکنان انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه های کیفیت زندگی کاری والتون (2009)، پرسشنامه سازگاری فردی هیلل (2009) و پرسشنامه محقق ساخته سنجش بهره وری بر اساس مدل هرسی و گلد اسمیت (1980) به عنوان ابزار استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری، و بین سازگاری فردی و بهره وری رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص شد که کیفیت زندگی کاری و سازگاری فردی، پیش بینی کننده مثبت و معنی دار بهره وری می باشند.

چکیده ندارد.