رفتار ترد و شکننده بتن در سازه¬های تحت بار¬های ضربه¬ای و دینامیکی سبب استفاده از الیاف شده است. همچنین به خاطر توزیع تصادفی الیاف، بتن های الیافی از رشد ترک در ماتریس بتن تا حد زیاد جلوگیری می¬کنند. در این پایان¬نامه مقایسه¬ای بین تحلیل عددی و نتایج تجربی مربوط به آزمایش مقاومت ضربه¬ای نمونه¬های بتنی ساده (pc) و الیافی (frc) طبق دستور العمل کمیته aci544 صورت گرفته است. به منظور دست¬یابی به رده های مقاومتی متوسط و بالا، از دو نوع نسبت آب به سیمان 46/0و 36/0 استفاده گردیده است. همچنین به منظور بررسی تاثیر الیاف در بتن، الیاف فولادی با انتهای قلاب¬دار و با نسبت ظاهری 80 در درصد های حجمی 5/0 و 1 و الیاف پلی¬پروپیلن در درصد های حجمی 2/0، 3/0 و 5/0 به عنوان تقویت کننده بکار رفته است. در تحلیل عددی که با استفاده از کد صریح و غیر¬خطی ls-dyna انجام شده، برای اولین بار مقایسه¬ای بین میزان جذب انرژی بتن الیافی با 5/0 درصد حجمی الیاف فولادی و 5/0 درصد حجمی الیاف پلی¬پروپیلن در مقایسه با بتن شاهد و در دو رده مقاومتی متوسط و بالا تحت بار ضربه¬ای انجام شده است که تمایز ویژه این تحقیق محسوب می¬شود. همچنین تاثیر دستگاه تست ضربه بر روی مقاومت ضربه¬ای نمونه¬های بتنی مورد مطالعه قرار گرفته است.

در تحقیق حاضر نتایج به دست آمده از تعدادی آزمایش در مورد برخورد ضربه زننده های با دماغه استوانه ای، مخروطی و کروی و با دو قطر مختلف ارائه و پاسخ ورق و نوع شکست بررسی و نتایج تجربی با شبیه سازی های عددی مقایسه گردیده است. نمونه های ورق از آلومینیوم 1100 نورد شده با سه ضخامت 3، 4 و 5 با قطرهای 150 و 200 میلی متر انتخاب گردید و دو نوع شرایط مرزی ساده و گیردار نیز برای بررسی بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. محدوده سرعت برخورد از 1 الی 7 متر بر ثانیه برای ایجاد انرژی 20 الی 490 ژول انتخاب گردید. در این بررسی اثرات پارامترهای مختلف مانند سرعت پرتابه، ضخامت ورق، شکل ضربه زننده، قطر ورق و ضربه زننده بر روی پاسخ ورق و نوع شکست مورد بررسی قرار گرفته و نتایجی مانند خیز دینامیک و تنش و کرنش موثر که قابل اندازه گیری توسط آزمایش نبودند به وسیله شبیه سازی مورد بررسی قرار گرفته است. تطابق بسیار خوبی میان نتایج تجربی و شبیه سازی در این تحقیق مشاهده می شود. در این بررسی مشاهده گردید که خیز دائمی و دینامیک ایجاد شده در نمونه های دارای تکیه گاه ساده بیشتر از نمونه با تکیه گاه گیردار می باشد و در این نمونه ها سرعت بحرانی شکست افزایش می یابد. با افزایش ضخامت ورق در نمونه های آزمایشی مشاهده گردید که سرعت بحرانی شکست افزایش و خیز دائمی ورق به طرز قابل توجهی کاهش می یابد. در نتایج شبیه سازی ها نیز مشخص گردید که با افزایش سرعت مقدار خیز دینامیکی و خیز دائمی به یک دیگر نزدیک می گردد.

در بسیاری از طراحی های مهندسی، برای جلوگیری از کاهش خسارت ناشی از برخورد، از سیستم های جاذب انرژی استفاده می شود. در این تحقیق لوله های جدار نازک با سطح مقطع های دایره ای، شش ضلعی، مربعی و مثلثی متساوی الاضلاع با استفاده از دستگاه سقوط وزنه، تحت بارگذاری ضربه ای در نرخ کرنش های محوری مختلف قرار گرفته اند و تاثیر نرخ کرنش محوری برروی نیروی متوسط لهیدگی، طول لهیدگی، بیشینه نیروی لهیدگی و نحوه تغییر شکل نمونه ها مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر آزمایش های تجربی، شبیه سازی کامپیوتری با نرم افزار ls-dyna نیز انجام شده است. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان می دهد که اگر افزایش نرخ کرنش محوری فقط به دلیل افزایش سرعت جسم ضربه زننده باشد، نیروی متوسط لهیدگی، بیشینه نیروی لهیدگی مخصوص و دومین بیشینه نیروی لهیدگی افزایش و طول متوسط لهیدگی کاهش می یابد و اگر افزایش نرخ کرنش محوری فقط به دلیل کاهش طول نمونه باشد، نیروی متوسط لهیدگی کاهش و طول متوسط لهیدگی و بیشینه نیروی لهیدگی افزایش می یابد. همچنین براساس نتایج حاصل از این تحقیق نیروی متوسط لهیدگی بیشترین و طول لهیدگی کمترین مقدار را برای سطح مقطع دایره ای دارد و مقاطع شش ضلعی، مربعی و مثلثی به ترتیب در مراتب بعدی قرار می گیرند.

با بررسی آنچه که در قسمت های قبلی مطرح گردید می توان نتیجه گرفت در صورتی که انرژی جنبشی جسم ضربه زننده ثابت در نظر گرفته شود: آزمایش های تجربی نشان می دهند با افزایش نرخ کرنش به میزان 33% در نمونه دایره ای با طول 120 میلی متر، میزان لهیدگی 12% کاهش، نیروی میانگین لهیدگی و انرژی جذب شده ویژه 7/13% افزایش می یابند. با افزایش نرخ کرنش به میزان 37% در نمونه شش ضلعی، میزان لهیدگی 12% کاهش، نیروی میانگین لهیدگی و انرژی جذب شده ویژه 7/13% افزایش می یابد. با افزایش نرخ کرنش به میزان 30% در نمونه مربعی، میزان لهیدگی 7/9%، کاهش، نیروی میانگین لهیدگی و انرژی جذب شده ویژه 3/10% افزایش می یابد. با افزایش نرخ کرنش به میزان 5/27% در نمونه مثلثی، میزان لهیدگی 8% کاهش، نیروی میانگین لهیدگی و انرژی جذب شده ویژه 7/13% افزایش می یابد. نتایج حاصل از شبیه سازی عددی نیز نشان می دهد با افزایش نرخ کرنش به میزان 19% در نمونه دایره ای با طول 120 میلی متر، نیروی بیشینه اولیه 2/4% افزایش و بازده نیروی فروریزش 5/2% کاهش می یابد. با افزایش نرخ کرنش به میزان 18% در نمونه شش ضلعی، نیروی بیشینه اولیه 2/8% افزایش و بازده نیروی فروریزش 7/6% کاهش می یابد. با افزایش نرخ کرنش به میزان 4/18% در نمونه مربعی، نیروی بیشینه اولیه 8/7% افزایش و بازده نیروی فروریزش 4/6% کاهش می یابد. با افزایش نرخ کرنش به میزان 7/23% در نمونه مثلثی، نیروی بیشینه اولیه 1/16% افزایش و بازده نیروی فروریزش 9% کاهش می یابد. در سرعت برخورد یکسان بیشترین و کمترین نیروی بیشیه اولیه به ترتیب، مربوط به مقطع شش ضلعی و مثلثی، بیشترین وکمترین میزان لهیدگی مربوط به مقطع مثلثی و دایره ای و بیشترین و کمترین ظرفیت جذب انرژی به ترتیب مربوط به نمونه دایره ای و مثلثی است. شکل سطح مقطع اثر قابل توجهی در جذب انرژی دارد به طوری که انرژی جذب شده در واحد جرم سطح مقطع دایره ای بیشتر از سایر مقاطع مورد بررسی است و همچنین می توان نشان داد در نمونه ها با سطح مقطع یکنواخت با کاهش تعداد اضلاع میزان جذب انرژی کاهش می یابد، به طوری که بین نمونه های مورد بررسی مقطع مثلثی دارای کمترین مقدار جذب انرژی است.

برای تولید مواد مرکب زمینه فلزی، انتخاب روش ساخت از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. روش متالورژی پودر یکی از متداول ترین و مناسب ترین روش های ساخت کامپوزیت می باشد. یکی از مهم ترین مزایای این روش در مقایسه با روش های ذوبی پایین تر بودن درجه حرارت فرایند است. در این پایان نامه با استفاده از روش آسیاب-کاری و متالورژی پودر نمونه های نانوکامپوزیتی ?al-3%al?_2 o_3 تهیه شده است و خواص مکانیکی و ریزساختار نمونه ها بررسی شده اند. نتایج آزمایش های مکانیکی نشان می دهد که با اضافه کردن 3درصد نانوآلومینا به آلومینیوم خالص استحکام نهایی، استحکام شکست، ضریب یانگ و چگالی محصول نسبت به آلومینیوم خالص کاهش و سختی، انرژی شکست و مقاومت به نفوذ افزایش یافته است. با اضافه کردن 3درصد نانوآلومینا به آلومینیوم خالص استحکام نهایی 27/33درصد، استحکام شکست 66/2درصد، ضریب یانگ 81/17درصد و چگالی 26/1درصد کاهش می یابد. همچنین با افزایش 3درصد نانوآلومینا به آلومینیوم خالص، سختی برای نمونه های تهیه شده با پرس گرم 27/13درصد و برای نمونه های تهیه شده با پرس سرد 17/27درصد افزایش می یابد. در آزمایش های ضربه با افزودن 3درصد نانوآلومینا به آلومینیوم خالص، انرژی شکست 45/21درصد افزایش و عمق نفوذ 1/56 درصد کاهش می یابد که کاهش عمق نفوذ نشان دهنده ی افزایش مقاومت به نفوذ است.

دربسیاری ازسازه های مهندسی وبه خصوص دستگاه های متحرک برای جلوگیری ازخسارت ناشی از ضربه یاکاهش آن ازسیستم های جذب انرژی استفاده می کنند. به نظرمی رسد اجماعی وجود داردکه می خواهد پتانسیل خطرات را درتصادف کاهش دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تغییر شکل و جذب انرژی سازه های ساندویچی متشکل از دو لوله آلومینیومی متداخل که بین آن ها از فوم پلیمری evaپر شده است، می باشد. بارگذاری محوری لوله ها به دو صورت شبه استاتیکی و ضربه-ای بوده است و رفتار مکانیکی این سازه ها، شامل نحوه تغییر شکل، میزان جذب انرژی و نیروی متوسط لهیدگی بررسی شده است. همچنین، اثر تغییرات ضخامت، طول لوله و چگالی فوم بر کمیت های ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر آزمایش های تجربی، به منظور بررسی پارامتری، شبیه سازی عددی نیز با استفاده از نرم افزار ls-dyna انجام گرفته است. نتایج حاصل از بررسی های عددی و تجربی تطابق خوبی با یکدیگر داشته اند. نتایج پژوهش نشان می دهند که وجود فوم باعث افزایش میزان جذب انرژی در سازه ها می شود؛ این افزایش در میزان جذب انرژی و نیروی متوسط لهیدگی در چگالی های بالاتر فوم، نمایان تر است. به علاوه، مقایسه نحوه چین خوردگی در سازه های پرشده از فوم با سازه های خالی نشان می دهد که وجود فوم تاثیری در نحوه چین خوردگی سازه ها ندارد. همچنین، افزایش ضخامت لوله ها باعث افزایش میزان جذب انرژی و نیروی میانگین لهیدگی می شود. ضمناً، کارایی سازه ساندویچی پر شده با فوم نسبت به اجزای سازنده آن بیشتر است و از اصل جمع آثار پیروی نمی کند.

در این تحقیق ضمن تولید کامپوزیت آلومینیوم حاوی سه درصد حجمی نانو آلومینا به روش متالورژی پودر و انجام آزمایش فشار حلقه، نمودار تنش-کرنش آلومینیوم خالص و کامپوزیت آلومینیوم تولید شده از این روش، به دست آورده شده و از آن ها جهت شبیه سازی آزمایش های بالستیک بهره برداری گردیده است. آزمایش ها نشان دادند که خواص مکانیکی کامپوزیت نسبت به آلومینیوم خالص از جمله تنش تسلیم، تنش نهایی و ضریب یانگ افزایش یافته است.در مرحله بعد، با تهیه قطعه نگهدارنده مناسب و ساخت پرتابه و نمونه های آلومینیومی و کامپوزیتی سکه ای شکل، آزمایش های بالستیکی با پرتابه سرکروی بر روی آن ها اجرا گردید و نتایج این آزمایش ها با نتایج حاصل از شبیه سازی مقایسه شد .نتایج حاصل از شبیه سازی و آزمایش ها نشان داد که استفاده از نانوکامپوزیت ها موجب تقویت خواص بالستیکی شده است. همچنین، با مدل سازی پرتابه های متنوع، اثر دماغه پرتابه بر روی حد بالستیک هدف های کامپوزیتی و آلومینیومی بررسی گردید. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان داد که کمترین سرعت حد بالستیک را پرتابه سرتخت دارد و مکانیزم شکست آن از نوع پلاگینگ است، این در حالی است که سرعت حد بالستیک هدف در برخورد پرتابه سرمخروطی بیشتر از دو نوع پرتابه دیگر بود. مکانیزم شکست در پرتابه های سرکروی و سرمخروطی در سرعت های پایین پتالینگ و در سرعت های بالا از نوع پلاگینگ بود.

در بسیاری از سازه های مهندسی و به خصوص دستگاه های متحرک برای جلوگیری از خسارت ناشی از ضربه و یا کاهش آن، از سیستم های جاذب انرژی استفاده می شود. در این پایان نامه، رفتار لوله های آلومینیومی جدارنازک استوانه ای و مخروطی ناقص به صورت مرکب و جداگانه تحت بار شبه استاتیکی محوری به صورت تجربی و عددی بررسی شده است. به منظور کنترل له شدن و بالا بردن میزان جذب انرژی، از کنترل کننده ها استفاده شده است. شبیه سازی ها توسط نرم افزار ls-dyna انجام شده اند. در شبیه سازی سه نوع کنترل کننده ی بیرونی، درونی و صفحه ای مدل سازی شده اند که در بین این سه نوع کنترل کننده، حالت صفحه ای متصل شده به لوله استوانه ای موثرترین کنترل کننده در جذب انرژی مخصوص بوده است. مدل سازی سازه های مرکب متشکل از لوله های استوانه ای و مخروطی ناقص به دو صورت متصل شده و متصل نشده از بالا انجام شده است. آزمایش های تجربی با استفاده از دستگاه سنتام و با سرعت بارگذاری 5mm/min صورت گرفته است. در آزمایش های تجربی تنها از کنترل کننده بیرونی استفاده شده است. پس از انجام آزمایش های تجربی و شبیه سازی های عددی، مشخص شد که بیشترین انرژی مخصوص جذب شده در حالت مرکب، مربوط به سازه متصل نشده از بالا و دارای کنترل کننده هشت تیغه ای می باشد، اتصال قاعده های بالایی استوانه و مخروط ناقص، سبب کاهش نیروی بیشینه اولیه نسبت به حالت مرکب متصل نشده می شود و در نهایت انجام عملیات جوشکاری، باعث کاهش جذب انرژی می گردد.

بتن همواره بعنوان ماده ای مقاوم و مناسب در طراحی و ساخت سازه های مقاوم در برابر نفوذ وانفجار مورد استفاده قرار گرفته است و کاربردهای اخیر آن در ساخت سازه های استراتژیک، باعث شده است که توجه به تحقیق در خصوص رفتار بتن در مقابل ضربه بیش از پیش تشدید گردد. در پژوهش حاضر اثر نسبت آب به سیمان، افزودن الیاف فولادی و دوده سیلیسی بر رفتار بتن در برابر ضربه شبه استاتیکی (سرعت برخورد 3متر بر ثانیه) و دینامیکی (1140-600 متر بر ثانیه) بررسی شده است. به منظور دستیابی به بتن های با رده مقاومت معمولی و زیاد، به ترتیب دو نسبت آب به سیمان 45/0 و 3/0 در نظر گرفته شده است و در هر یک از دو نسبت آب به سیمان چهار طرح که حاوی یک درصد الیاف فولادی، هشت درصد دوده سیلیسی و ترکیب این دو افزودنی بوده اند ساخته شده است. آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی، تنش – کرنش و نیز ضربه های شبه استاتیکی(مطابق aci544) و دینامیکی(بروش پرتابه نفوذ کننده) بر روی آزمونه های مرتبط با هر طرح انجام گرفته است. نتایج آزمایش ضربه شبه استاتیکی حاکی از آن است که مقاومت فشاری آزمونه ها می تواند ملاک مطمئن تری برای ارزیابی مقاومت ضربه ای باشد. همچنین مشخص شده است که اثر عوامل مورد بررسی بر نتایج آزمایش تنش کرنش با آزمایش ضربه شبه استاتیکی مطابقت مناسبی دارد، به طوری که در هر دو آزمایش بیشترین اثر افزایشی در حالت استفاده ترکیبی از الیاف و دوده سیلیسی رخ داده است. در آزمایش ضربه دینامیکی شاخصی تحت عنوان شاخص مقاومت دینامیکی معرفی شده است و تاثیر عوامل بر این شاخص مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که افزایش نسبت آب به سیمان و افزودن الیاف منجر به افزایش، و افزودن دوده سیلیسی باعث کاهش شاخص مقاومت دینامیکی شده است. بررسی شمای گسیختگی در حالت دینامیکی نشان می دهد که در آزمونه های غیر الیافی شکست قطعه رخ داده و زاویه سطوح شکست در نسبت آب به سیمان 3/0 حدود 45 درجه (شکست برشی) و در نسبت 45/0 حدود90 درجه(شکست نرمال) می باشد. لیکن در آزمونه های الیافی نفوذ پرتابه صورت گرفته است و شکست وجود ندارد.

در بسیاری از طرح های مهندسی برای کاهش خسارات ناشی از تصادف و برخورد، از جاذب های انرژی استفاده می شود. امروزه این جاذب ها در لوکوموتیو ها و به خصوص در خودرو ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند تا صدمات ناشی از تصادف به سرنشینان کاهش یابد و انرژی جنبشی تصادف به وسیله تغییر شکل در جاذب های انرژی جذب شود. در این پایان نامه، رفتار لوله های جدار نازک آلومینیومی با مقطع مربعی چند سلولی با سلول های هم اندازه به عنوان جاذب انرژی تحت بارگذاری شبه استاتیکی و دینامیکی به ترتیب، توسط دستگاه های santam 150kn و drop hammer، مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ها به سـه روش آزمایش تجربی، شبیه ســازی عددی با نـرم افــزار ls-dyna و تحلیل تئوری انجام شد. تئوری مربوط به جاذب های انرژی مربعی چندسلولی برای حالت سلول های غیر هم اندازه، تعمیم داده شد. در انتها یک مقطع چندسلولی ارائه شد که مقدار جذب انرژی بر واحد جرم آن نسبت به مقطع تک سلولی معمولی، 227 درصد افزایش نشان داد.

در این رساله با تکیه بر سه روش عددی، تحلیلی و تجربی شکل بهبود یافته ای از مدل والکر و اندرسونبه منظور تحلیل نفوذ فرسایشی یک پرتابه میله بلند در یک هدف بتنی نیمه بی نهایت ارائه شده است. بررسی های صورت گرفته نشان داد، تا کنون هیچ مدل تحلیلی که بر اساس پدیده شناسی نفوذ فرسایشی پرتابه ها در بتن باشد ارائه نشده است. از این رو بر اساس نیاز موجود، مدلی بر اساس پدیده شناسی نفوذهای سرعت بالا با تکیه بر خواص بتن در این سرعت ها ارائه گردید. در این رابطه ابتدا مطالعه کاملی بر پدیده نفوذ پرتابه ها در سرعت های بالا در اهداف، اعم از اهداف فلزی و بتنی صورت پذیرفت. سپس مهم ترین مدل های موجود در حوزه نفوذ فرسایشی در اهداف نیمه بی نهایت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس مطالعه رفتار بتن در نفوذهای سرعت بالا، مطالعات فورستال و دیگر محققان در خصوص رفتار بتن در نفوذ، مطالعه بنیان های مدل های مادی ارائه شده مربوط به رفتار بتن تحت فشار و نرخ کرنش، آزمایش های ضربه و انفجار بر روی بتن و نیز دیگر مطالعات صورت گرفته در خصوص رفتار بتن تحت بارهای دینامیکی، تشابهات کیفی رفتار بتن و فلز در نفوذ استخراج گردید. در ادامه با تکیه بر مدل نفوذ والکر و اندرسون مدلی جدید جهت تحلیل نفوذ فرسایشی یک پرتابه میله بلند در یک هدف بتنی ارائه گردید. شبیه سازی های عددی با دو هدف؛ الف) بررسی و تحلیل دقیق تر میدان جریان در اطراف نوک پرتابه در حال نفوذ در هدف بتنی و ب) مطالعه صحت مدل در محدوده ای از سرعت و جرم پرتابه که امکان آزمایش وجود نداشت، صورت پذیرفت. آزمایش های تجربی جهت ارزیابی مدل در کاربردهای واقعی، کار نهایی در این رساله بوده است. در این خصوص، جفت های پرتابه میله ای- سابوت به همراه اهداف بتنی طراحی و ساخته شد و 52 آزمایش نفوذ در بازه سرعتی 320 تا 1150 متر بر ثانیه و بازه جرمی 11 تا 17 گرم انجام شد. بررسی و مقایسه نتایج آزمایش های تجربی، شبیه سازی های عددی و روش تحلیلی نشان دهنده صحت کلیت مدل و فرض های مورد استفاده در مدل بود. علاوه بر این، مقایسه نتایج آزمایش های تجربی، مدل تحلیلی حاضر و مدل فورستال نشان داد زمانی که در پرتابه فرسایش رخ می دهد استفاده از مدل هایی مثل مدل فورستال که پرتابه را در حین نفوذ صلب فرض می نماید کاملاً اشتباه است. بررسی های پایانی نشان داد مدل حاضر امکان بسط یافتن جهت در نظر گرفتن هم زمان نفوذهای فرسایشی و صلب را نیز دارد. در نهایت و در جمع بندی می توان گفت مدل حاضر در پدیده شناسی و فرموله کردن پدیده های مهم در نفوذهای سرعت بالا در بتن موفق بوده است. البته در خصوص تعیین بازه دقیق دقت مدل و نیز وارد نمودن پارامترهای منعکس کننده ناهمگنی بتن نیاز به تحقیقات تکمیلی وجود دارد.

در این تحقیق ارتعاشات خطی و غیرخطی پوسته های استوانه ای جدار نازک چین دار، تحت بارگذاری داخلی مورد بررسی قرار گرفته است. برای تحلیل رفتار مکانیکی پوسته های استوانه ای چین دار، ابتدا با استفاده از یک رویکرد انرژی در زمینه تحلیل تنش - کرنش(قانون هوک)، پوسته چین دار به یک پوسته معمولی(بدون چین) ارتوتروپ تبدیل و سپس مانند یک پوسته استوانه ای معمولی تحلیل شد. برای استخراج معادلات حرکت غیرخطی از تئوری غیرخطی پوسته های کم عمق دانل استفاده شد. بدین منظور سه معادله حرکت اولیه که برحسب جابجایی های محوری، محیطی و شعاعی تعریف شده اند، به یک معادله دیفرانسیل با مشتقات جرئی بر حسب خیز و تابع تنش و همچنین یک معادله سازگاری بین تابع تنش و خیز کاهش می یابند. سپس با در نظر گرفتن یک بسط مودال دوازده جمله ای به عنوان تغییرشکل شعاعی و جایگذاری در معادله سازگاری، تابع تنش مناسب بدست آمده است. با اعمال روش گالرکین معادله حرکت با مشتقات جرئی گسسته سازی و به دوازده معادله دیفرانسیل معمولی غیرخطی کوپل شده حرکت تبدیل شده است. فرکانس های ظاهر شده در معادلات دیفرانسیل، فرکانس های طبیعی خطی می باشند که از آنها جهت تحلیل خطی و صحه گذاری بر مدل های هندسی و معادلات دیفرانسیل استخراج شده استفاده شد. به منظور تحلیل غیرخطی، معادلات دیفرانسیل مذکور برای حالتی که پوسته استوانه-ای تحت بارگذاری هارمونیک قرار دارد و با در نظر گرفتن فرضیات حالت تشدید اولیه با استفاده از روش های عددی حل شدند. نتایج تحقیق حاضر به طور خاص اثرات تغییرات پارامترهای هندسی و شکل مودها را بر فرکانس های طبیعی خطی و پاسخ فرکانس غیرخطی در حالت تشدید اولیه نشان می دهند. به عنوان مثال مشاهده شد که چین دار شدن پوسته استوانه ای موجب می شود سیستم از حالت نرم شونده به حالت سخت شونده تبدیل گردد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.