abstract the present study was conducted to examine the effect of proficiency on students interaction while carrying out the grammar-based task(s) in collaboration. in particular, the study examines whether the level of proficiency affects the learners’ focus of attention to grammatical and lexical features. the study takes a further step and examines whether there is any difference in the use of meta-language terminology in the grammatical episodes between the high-high and low-low dyads of learners. finally the present study explores whether learners’ metatalk (their correct resolution of lres in the tasks) influences their subsequent individual performance. twenty four efl learners attending two different classes in a private language school in iran participated in the study. the students in each class were assigned to pairs and performed four collaborative tasks: cloze passage, unscrambled sentence task, sentence-editing task, and spot the difference task. after recording pairs of learners one at a time, the researcher transcribed the data and analyzed them in terms of the number, type, and outcome of language-related episodes. the participants’ subsequent individual performance was assessed using a tailor-made dyad specific test administered two weeks after the experiment. the results of the study indicated that a) there was no significant difference in the number of lres between the high-high and low-low proficiency dyads of learners in grammar-based tasks; b) learners with high level of proficiency primarily focused on grammatical forms, but no significant difference was found between high and low dyads in their focus on lexical items; c) both high-high and low-low dyads used meta-language terminology and they did not differ in this regard d) the subsequent individual performance of both groups of learners was affected by the correct resolution of lres obtained during task performance; furthermore, the more proficient learners progressed more than the less proficient learners. key words: efl context, proficiency level, language-related episode, focus of attention, collaborative dialogue, transfer of knowledge

این تحقیق تاثیربازخورد نوشتاری پس از مکالمه ی مشارکتی و همچنین تاثیر فعالیتهای مختلف بر تعامل دانش اموزان را مورد بررسی قرار داد. در این تحقیق که شش هفته به طول انجامید, بیست وچهار دانش اموز پسر فوق متوسط در کانون زبان ایران که دوازده جفت را تشکیل دادند بر روی پنج نوع تکلیف ( transformation , information gap ,composition, text-editing وsubstitution ) تمرکز کردند. از این دوازده جفت , شش جفت پس از انجام تکالیف به صورت مشارکتی از طرف محقق باز خورد نوشتاری دریافت کرده و شش جفت دیگرباز خورد نوشتاری دریافت نکردند.مکالمه ی دو نفره ی همه ی دانش اموزان ضبط شده وسپس نسخه برداری شد. پس از ان, دو امتحان با فاصله ی زمانی تقریبا یک ماه ازهمه ی دانش اموزان گرفته شد. بنابراین منابع داده ها شامل نسخه های مکالمه ی دانش اموزان به صورت دو نفره, پاسخهای انها به امتحانات و یادداشتهای محقق در طول دوره بوده است. واحد تجزیه و تحلیل داده ها اپیزودهای مربوط به زبان (lres) بوده که در انها دانش اموزان سعی در حل مشکلات زبانی خود داشته اند. نتایج نشان دادند که مکالمه به صورت دو نفره و تعامل بین دانش اموزانی که بازخورد دریافت کردند باعث شد که انها به مشکلات زبانی خود توجه کرده که این امر باعث استفاده ی صحیح زبان و عملکرد بهتر در هر دو امتحان شد. نتایج همچنین نشان دادند که دانش اموزانی که بازخورد نوشتاری دریافت کردند از دانش اموزان بدون بازخورد عملکرد بهتری نشان دادند. درنهایت , نتایج ثابت کردند که توجه دانش اموزان به فرمهای زبانی در بین فعالیتهای متفاوت فرق می کند , در حالیکه text-editing بیشترین تعداد اپیزودهای مربوط به زبان و information gap کمترین تعداد را به خود اختصاص دادند.