در این پژوهش به منظور تعیین تنوع ژنتیکی، تعداد 14 رقم کلزا با مبدأ جغرافیایی متفاوت از دو طریق، مولکولی و مورفولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطالعات مورفولوژیکی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی گنبد در سال 8-1387 انجام شد. در طول فصل زراعی از صفات مهمی نظیر روز تا شروع گلدهی، طول دوره گلدهی، تعداد شاخه های فرعی، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، طول خورجین، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و روغن، درصد اسید اروسیکروغن و گلوکوزینالات کنجاله یادداشت برداری شد. بررسی های مولکولی این تحقیق در آزمایشگاه مرکزی دانشکده علوم کشاورزی رشت و آزمایشگاه ژنتیک مولکولی و بیوتکنولوزی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی گنبد انجام شد. بدین منظور پس از استخراج dna از برگ های جوان،کلیه ژنوتیپ ها بوسیله واکنش pcr و نشانگر rapd مورد ارزیابی قرار گرقتند. تجزیه خوشه ای نتایج هر دو روش ، 14 رقم مورد بررسی را در پنج گروه مجزا دسته بندی نمود. ولیکن نتایج این دسته بندی ها مطابقت زیادی با یکدیگر نداشتند.گروهبندی براساس مولفه های اصلی شناسایی شده به روش تجزیه به مولفه های اصلی نتایج قبلی را تأیید نمود.

به منظور بررسی روابط بین صفات و گروهبندی 70 ژنوتیپ مختلف توتون برگزیده، شامل توتون های شرقی، نیمه شرقی و غربی با مبدأ جغرافیایی متفاوت، در مزرعه موسسه تحقیقات توتون گیلان (رشت) کشت گردید. در مجموع 16 صفت ارزیابی شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، بین ارقام مورد نظر از نظر کلیه صفات به جز شاخص شکل برگ اختلاف معنی دار در سطح یک درصد وجود داشت. نتایج آمار توصیفی نشان داد ضریب سطح برگ بالاترین ضریب تغییرات فنوتیپی (25/33 درصد) را دارا بود، بعد از آن صفات درصد نیکوتین (34/31 درصد) درصد قند (17/28 درصد) و درصد فسفر (28/27 درصد) از بیشترین ضریب تغییرات فنوتیپی برخوردار بودند .در مقابل کمترین ضریب تغییرات فنوتیپی مربوط به صفات عملکرد برگ سبز (90/5 درصد) و شاخص شکل برگ(18/6 درصد) بود. با انجام تجزیه خوشه ای به روش حداقل واریانس ?وارد? ، ارقام مورد مطالعه در هشت گروه مجزا قرار گرفتند که خویشاوندی اکثر گروه ها مربوط به مرکز تنوع آن هاست. همچنین تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم های توتون، بی تأثیر از سیر تکاملی ارقام نبود. علاوه بر آن گروه بندی حاصل تقریباً باطبقه بندی ارقام بر اساس روش عمل آوری مطابقت داشت. گروه اول شامل ارقامی بود که از لحاظ اکثر صفات مهم اقتصادی ارزش بالایی داشتند. گروه دوم که بعد از گروه هفتم بیشترین ارقام را در خود جای داد، از لحاظ صفات مهم اقتصادی وضعیت مشابهی با گروه یک داشت اما از لحاظ برخی صفات دیگر مانند درصد نیکوتین و قند ارزش پایینی داشت. گروه سوم با دربر گرفتن 11 رقم، از لحاظ 15 صفت در حد بالاتری از میانگین کل بود و از این حیث می توان به عنوان یکی از گروه های مطلوب معرفی کرد گروه چهارم تنها شامل یک رقم بود و می توان نامطلوبترین گروه معرفی کرد زیرا از لحاظ صفات مهم و اقتصادی در حد پایینتی از میانگین کل قرار داشت. بعد از آن گروه پنجم و ششم به ترتیب با داشتن 7 و 5 رقم هر دو از لحاظ صفات مهم و اقتصادی در وضعیت خوبی نبودند و تنها از لحاظ صفات شیمیایی از میانگین کل بهتر بودند. گروه هفتم که با 17 رقم بیشترین ارقام را در خود جای داده بود تنها از لحاظ صفت عملکرد و صفات شیمیایی در وضعیت بهتری نسبت به میانگین کل قرار داشت و از لحاظ دیگر صفات وضعیت مطلوبی نداشت. در نهایت گروه هشتم با 12رقم از لحاظ صفاتی مانند درصد نیکوتین وازت کل در وضعیت بهتری نسبت به میانگین کل قرار داشت و از لحاظ سایر صفات وضعیت مطلوبی نداشت. کلید واژه ها: تنوع ژنتیکی، صفات مورفولوژیک، تجزیه خوشه ای، تجزیه علیت، توتون.

کیفیت دانه برنج در جلب رضایت مصرف کننده نقش مهمی را ایفا می کند. کیفیت دانه بعد از عملکرد به عنوان دومین ویژگی از اهداف اصلی اصلاحی برای بهبود محصول است. یکی از فاکتورهای مهم تعیین کننده کیفیت دانه برنج عطر است. ویژگی عطر به طور عمده ای به وسیله ی ژن fgr روی کروموزوم 8 کنترل می شود و مشخص شده وجود یک حذف 8 جفت بازی و سه snp در اگزون 7 بر این صفت موثر است. در این مطالعه 31 رقم برنج ایرانی برای صفت عطر مقایسه شدند. برای متمایز کردن برنج معطر و غیرعطری از تست پخت، تست بویایی koh 7/1 درصد روی برگ و دانه و آنالیز نشانگر مولکولی استفاده شد. تست کیفی سنجش عطر ارقام ایرانی را به دو گروه معطر و غیرعطری تقسیم نمود که 13 رقم عطری و 18 رقم غیرعطری تشخیص داده شد. ارقام شاخص معطر دم سیاه، علی کاظمی، فجر، بینام، هاشمی و ارقام شاخص غیرعطری نعمت، خزر، ندا، سفیدرود و دشت بودند. آنالیز مربوط به دو نشانگر 5537-8 و 4463-l413 و بررسی ارتباط آن ها با مکان ژنی عطر در این ارقام نشان داد که 4463-l413 در ارقام معطر و غیرعطری چندشکل بود. بر این اساس نتایج نشان داد که 13 رقم معطر و سایر ارقام غیرعطری بودند که نتایج این نشانگر با نتایج سنجش کیفی عطر کاملاً مطابقت داشت. نشانگر 5537-8 در این ارقام هیچگونه چندشکلی نشان نداد بنابراین نتایج آن مورد استفاده قرار نگرفت. نشانگر اختصاصی سوم که قادر به تمایز ارقام معطر و غیرعطری می باشد، نوعی نشانگر تکثیر اختصاصی آلل (asa) بود. بر اساس نتایج این نشانگر 13 رقم معطر هموزیگوت، 7 رقم غیرعطری هتروزیگوت و سایر ارقام غیرعطری هموزیگوت بودند. آنالیز توالی اگزون 7 ژن عطر (fgr) روی کروموزوم 8 برای 12رقم متفاوت معطر و غیرعطری نشان داد که 5 رقم معطر سه snp و حذف 8 جفت باز در اگزون 7 را داشتند و 6 رقم از ارقام غیرعطری توالی شبیه توالی موجود برای nipponbare که یک رقم غیرعطری ژاپونیکا است نشان دادند. یک رقم استثناء از آن ها بجار بود که حذف 8 جفت باز و snp 3 را داشت اما غیرعطری بود. نتایج کلی نشان داد که نشانگر 4463-l413 که یک نشانگر ssr است با دقت بالایی می تواند ارقام برنج معطر و غیرعطری ایرانی را متمایز نماید. بنابراین می تواند به عنوان یک نشانگر کارا برای ارزیابی و غربال گری ابتدایی ژنوتیپ ها در جمعیت مورد استفاده قرار گیرد. آزمون asa که بر اساس حذف 8 جفت باز طراحی شده است علاوه بر پیش بینی ارقام معطر و غیرعطری هموزیگوت می تواند بوته های غیرعطری هتروزیگوت برنج را نیز شناسایی کند. بنابراین می تواند در مکان یابی ژنی جمعیت های در حال تفرق برای عطر به عنوان یک نشانگر همبارز توصیه شود. توالی یابی نیز با تعیین ترادف نوکلئوتیدهای یک ژن می تواند اطلاعات ارزشمندی را در خصوص ماهیت و کارکرد ژن فراهم نماید.

امروزه کشت برنج در تغذیه صدها میلیون انسان در سرتاسر جهان نقش مهمی را عهده دار است و در چین و هندوستان سابقه هفت هزار ساله دارد. برنج یکی از مهمترین محصولات غذایی کشورهای در حال پیشرفت است و غذای بیش از یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می دهد [wang et al., 2009]. برنج زمانی بخوبی رشد کرده و محصول تولید می نماید که مواد غذایی را به صورت مطلوب در اختیار داشته باشد. برنج نمی توانند عناصر غذایی اصلی (پرمصرف) را به مقدار زیاد جذب کند و این امر به آن جهت است که در دانه برنج مواد پروتئینی کمتری وجود دارد [نورمحمدی و همکاران، 1389]. برای تولید محصولات کشاورزی با توجه به جهان رو به رشد، مصرف کود نیتروژن ادامه خواهد داشت [adesemoye and kloepper, 2009]. آزمایشات نشان می دهد گیاه زراعی، نوع و میزان نهاده های مصرفی بر تنوع و تراکم و توزیع بذر علف های هرز در پروفیل خاک تأثیر دارد. کاربرد بیش از حد کود نیتروژن باعث عدم تعادل مواد مغذی و تولید گیاهان حساس به آفات و بیماری ها می شود[singh et al., 2011]. علف های هرز گیاهانی هستند که در مکانی غیر از مکان اصلی خود رشد می کند. بعضی از علف های هرز میزبان جایگزین آفات، عوامل بیمارگر، نماتد ها یا جوندگانی هستند که آفت محصولات زراعی به شمار می آیند. حضور علف های هرز در یک مزرعه چهره نامطلوب به آن بخشیده و همین امر می تواند ارزش واقعی زمین را کاهش دهد. همچنین تراکم بالای علف های هرز دارای رطوبت، می توانند خرابی ماشین آلات و وسایل چوبی و فلزی را تسریع نموده و متعاقب آن از ارزش آنها بکاهند [نجفی و همکاران، 1390]. تعداد علف های هرز پهن برگ موجود در مزارع برنج حدوداً 17 گونه، علف های هرز باریک برگ تقریباً 8 گونه و علف-های هرز دائمی 25 گونه می باشد [زند و همکاران، 1388]. چندین نوع از علف های هرز که همزمان با برنج ظاهر می-شوند می توانند با برنج رقابت کنند، به طوری که منجر به کاهش رشد و عملکرد برنج شوند [chamkrachang et al., 2006]. سوروف echinochloa crus-galli (l.) گیاهی است که منشأ آن از منطقه گرمسیری آسیا است و به عنوان یکی از بدترین علف های هرز جهان شناخته شده است [naples and kessler, 2005]، کنترل علف های هرز و رساندن آن به سطح قابل تحمل اقتصادی از اصول اولیه تولید محصولات زراعی موفق است. علف های هرز هرساله محصولات زراعی را تا حد زیادی کاهش می دهند. موفقیت در کاهش علف های هرز به سطح مورد نظر، نیاز به استفاده از عملیات ویژه مدیدیتی دارد [اصغری، 1387]. در اغلب موارد، تحقیقات انجام شده در خصوص روش های با صرفه کنترل علف های هرز روی شخم و علف کش ها ( به عنوان ابزار هایی جهت کاهش نیاز کارگری و هزینه های تولید و یا افزایش عملکرد)، متمرکز بوده است [نورمحمدی و همکاران، 1389]. هدف اصلی اکثر علف کش های که در مزارع برنج کنترل سوورف است [qing-ya et al., 2004]. امروزه استفاده از علف کش در کشت برنج به دلیل اثرات سریع و هزینه کمتر در مقایسه با روش های سنتی مورد استفاده قرار گرفته است [karim, 2008]. نتایج نشان داد کارائی تیمارهای آزمایشی در کاهش تراکم مجموع علف های هرز، نسبت به تیمار شاهد رقابت کامل در 28، 42 و 56 روز پس از مصرف علف کش در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود نتایج این تحقیق نشان داد کارایی تیمارهای آزمایشی در کاهش وزن خشک کل علف های هرز نسبت به تیمار شاهد رقابت کامل در 14 روز پس از مصرف علف کش غیرمعنی دار و در 28، 42 و 56 روز پس از مصرف علف-کش در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. کاربرد نیتروژن، در صورت عدم کنترل علف های هرز یا در سطوح پایین علف کش، عملکرد دانه برنج به طور معنی داری کاهش یافت. در کاربرد نیتروژن وزن خشک و تراکم علف های هرز نسبت به عدم مصرف نیتروژن بیش تر بود. بیشترین عملکرد دانه برنج در غلظت بیشتر از استاندارد سان رایس پلاس و کاربرد نیتروژن به میزان 3290 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. سان رایس پلاس بیشتر از استاندارد به دلیل کنترل بهتر علف هرز باعث افزایش وزن هزار دانه، دانه در خوشه، تعداد پنجه و در نهایت عملکرد دانه در برنج شده است.

در این پژوهش19 لاین اصلاحی گندم دوروم بر اساس صفات آگرو-فیزیولوژیک به منظور بررسی تحمل به تنش خشکی در مزرعه تحقیقاتی مرکز آموزش کشاورزی جوانروددر سال زراعی 91-1390 ارزیابی شدند.در هر دو شرایط دیم وآبی نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین ژنوتیپ¬ها در سطح 1% برای صفات بیوماس، عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، تعداد بوته، ارتفاع بوته، شاخص برداشت، روز تا گل¬دهی، زمان پر شدن دانه، روز تا رسیدگی، فلورسنس، پایداری غشاء و میزان آب نسبی برگ در سطح 5% برای صفت طول برگ پرچم اختلاف معنی¬داری وجود داشت. در شرایط دیم ژنوتیپ¬های شماره 7 و 18به¬ترتیب دارای بیش¬ترین و کم¬ترین میزان عملکرد دانه بودند و در شرایط آبی ژنوتیپ¬های شماره 7 و 13 به¬ترتیب دارای بیش¬ترین و کم¬ترین میزان عملکرد دانه بودند.تجزیه به مولفه¬ها برای صفات اندازه¬گیری شده در شرایط دیم و آبی نشان داد که تعداد دانه در سنبله همبستگی بیش¬تری با ژنوتیپ با عملکرد بالا داشتند. ژنوتیپ شماره 7 بیش¬ترین مقدار شاخص¬های mp، gmp، stiوysi و ژنوتیپ 18 کم¬ترین مقدار این شاخص¬ها را دارا بود. نتایج حاصل از تجزیه به مولفه¬های اصلی و بای¬پلات برای عملکرد و شاخص¬های تنش خشکی بیش از 5/98 درصد تغییرات با مولفه اول قابل توجیه بوده و ژنوتیپ¬در 3 دسته عمده براساس عملکرد و مقاومت به خشکی قرار گرفتند. تجزیه به کلاستر به روش upgmaبراساس شاخص¬های sti و tol در شرایط دیم و آبی، ژنوتیپ¬ها را به¬ترتیب هر در3، 4 و5 کلاس گروه¬بندی نمودند. براساس نمودار بای پلات ژنوتیپ¬های شماره 7، 12، 5 برترین ژنوتیپ می-باشد.صفات مرتبط با جوانه¬زنی ژنوتیپ¬های گندم دوروم در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در سطوح پتانسیل اسمزی صفر، 4/0 و 8/0 مگاپاسکال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ¬های مورد بررسی و هم¬چنین سطوح تنش از نظر اکثر صفات مورد بررسی دارای تفاوت معنی¬داری بودند. اثرمتقابل برای کلیه صفات معنی¬داربود.تجزیه کلاستر ژنوتیپ¬ها را در 3 کلاس گروه¬بندی نمودند.به طورکلی می-توان گفت دربین ارقام موردبررسی، ژنوتیپ شماره 18 و 8 حساس¬ترین ژنوتیپ به خشکی بود و ژنوتیپ¬های شماره 7، 12و 5 ژنوتیپ¬های برتر به خشکی بودند

رشد و نمو سوخ سوسن دورگه شرقی رقم ‘arabian red’ از زمان فلس¬برداری و تولید سوخک فلسی تا تولید سوخ گل مورد بررسی قرار گرفت. بررسی رشد و نمو سوخ در سه آزمایش جداگانه انجام شد. آزمایش اول به بررسی مدت زمان انبارداری فلس بر رشد و نمو سوخک فلسی و محتوی قند سوخک فلسی پرداخت و مشخص شد افزایش دوره انبارداری از 3 به 5 ماه باعث افزایش اندازه سوخک فلسی به میزان 40/4 درصد و محتوی قندهای ساکارز (84/49 درصد)، گلوکز (38/30 درصد) و فعالیت آنزیم¬های آلفا-آمیلاز (12/101 درصد) و بتا-آمیلاز (89/67 درصد) شد. آزمایش جداگانه¬ای برای تهیه کربوکسی¬متیل¬کیتوسان (cm-کیتوسان) و نانو¬کیتوسان مغناطیسی (mn-کیتوسان) صورت گرفت. ماده اول با هدف کاربرد کیتوسان به¬عنوان مکمل کودی برای استفاده از ظرفیت گروه عاملی آمینو بر فتوسنتز، کربوکسی¬متیله شد تا به صورت مکمل محلول در محلول غذایی گیاه استفاده شود. طیف زیر¬قرمز (ir)، وجود گروه کربوکسی¬متیل و گروه آمینو را در فرآورده cm-کیتوسان تایید کرد. mn-کیتوسان به¬عنوان مکمل کودی آلی مغناطیسی به¬صورت هیدروکلوئید در محلول غذایی و با هدف استفاده از هم¬سازی اثر دو ترکیب دوست¬دار محیط زیست مگنتیت و cm-کیتوسان تهیه شد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی sem نشانگر اندازه زیر 20 نانومتر و مورفولوژی به¬تقریب کروی این فراورده هستند. از سوی دیگر الگوی پراش اشعه ایکس ساختار مکعبی fe3o4، ساختار کریستالی کیتوسان، پوشش مناسب مگنتیت با کیتوسان و اندازه 4/10 نانومتری را برای ذرات این فراورده به نمایش می¬گذارد. آزمایش دوم برای بررسی اثر دو مکمل؛ محلول cm-کیتوسان و تعلیق mn-کیتوسان به غلظت¬های 1، 5/2، 5، 10 و 15 میلی¬گرم بر لیتر (mg l-1) محلول غذایی به ترتیب با نمک آهن و بدون نمک آهن بر رشد و نمو سوخک یک¬ساله انجام شد. محلول غذایی کامل بدون مکمل¬ها به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. افزایش رشد اندام هوایی، سوخک یک¬ساله، شاخص¬های فتوسنتزی و نیز نشاسته سوخک با mn-کیتوسان به غلظت mg l-1 15 به¬دست آمد، در¬حالی¬که جذب عناصر آهن، کلسیم و منیزیم و میزان قندهای محلول و فعالیت آمیلاز¬ها با cm-کیتوسان در غلظت¬هایmg l-1 5/2-5 بالاتر بود. آزمایش سوم برای ارزیابی اثر دو مکمل در گیاه با بلوغ و فصل رشد متفاوت برای تولید سوخ گل از سوخک¬های یک¬ساله پرورش¬یافته در محلول غذایی کامل انجام شد. در نیمه اول رشد (110 روز اول) رشد سوخ خوب و از استانداردهای هلندی موجود با تیمار mn- کیتوسان به غلظت mg l-110، 37/11 درصد افزایش اندازه قطر و محیط نشان داد و جذب عناصر پتاسیم، منیزیم و کلسیم با تیمار mg l-1 5/2-5 cm-کیتوسان بیش¬تر بود. اما در پایان 196 روز قطر و وزن سوخ با mg l-1 15 cm-کیتوسان افزایش نشان داد، در¬حالی¬که رشد اندام هوایی با mg l-1 5 mn-کیتوسان افزایش یافت. بنابراین برای گیاهان کوچک (رشد و نمو گیاه و سوخک یک¬ساله) غلظت¬های بالای mn-کیتوسان (mg l-1 15-10) و در گیاهان بزرگ¬تر (رشد و نمو گیاه و سوخ گل) غلظت¬های متوسط mg l-1 10-5 مفید است. اما برای حفظ کیفیت سوخ (نشاسته، قندهای محلول، عناصر معدنی گیاه و فعالیت آنزیم¬های آمیلازی) به ترتیب غلظت mg l-1 10 و 5 mn-کیتوسان مناسب است.

در این مطالعه تنوع ژنتیکی چهار جمعیت بومی شمال کشور شامل ماری، زرد، روغنی و شنگه با استفاده از 27 صفت مورفولوژی، نوزده آغازگر issr، شش آغازگر ssr و سه آغازگر رتروترانسپوزون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورفولوژی، اختلاف معنی دار بین اکثر صفات را نشان داد. بررسی روابط بین صفات مختلف، همبستگی نسبتاً بالایی بین صفات کمی مثل صفات میزان گوشت میوه، وزن میوه، شاخص شکل میوه و شاخص شکل هسته نشان داد. در حالیکه همبستگی بین صفات کیفی پایین بود. نتایج حاصل از تجزیه به عامل ها، صفات را در سه عامل با 93/91 درصد واریانس توجیهی دسته بندی نمود. نمودار دو بعدی حاصل از دو عامل اصلی توانست تفکیک نسبتاً خوبی از ارقام به دست دهد. نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای صفات مورفولوژی شش گروه مجزا به دست داد که رقم ماری سه خوشه نزدیک به هم و رقم زرد نیز یکنواختی بالایی نشان داد. رقم شنگه دارای بیشترین میزان تنوع و پراکندگی بود. همبستگی بین صفات کمی با صفت درصد روغن میوه در 51 فرد، همبستگی معنی داری بین صفات مربوط به برگ با صفت درصد روغن نشان نداد. بیشترین اثر مستقیم را صفات طول میوه، و شاخص شکل میوه داشتند. در نهایت 11 آغازگر issr و هر شش آغازگر ssr توانستند 92 باند چند شکل تولید کنند. در حالیکه هیچ یک از آغازگرهای رتروترانسپوزونی نتوانستند الگوی باندی واضحی تولید کنند. از میان آغازگرهای issr، آغازگرهای ubc 808، ubc 810، ubc 822 و ubc 825 با 10 باند و از بین آغازگرهای ssr، آغازگرهای dca-3 و udo99-014 با چهار باند بیشترین تعداد باند را تولید کردند. محتوای اطلاعات چند شکل در آغازگرهای issr بین 31/0 تا 46/0 و در آغازگرهای ssr بین 47/0 تا 75/0 متغیر بود. تجزیه خوشه ای به روش دورترین همسایه ها، 88 فردی که مورد ارزیابی مولکولی قرار گرفته بودند را در پنج گروه قرار داد. صحت گروه بندی حاصل از تجزیه خوشه ای توسط تابع تشخیص کانونی به روش خطی فیشر با 8/89 درصد تأیید شد. نتایج تجزیه واریانس مولکولی تنوع ژنتیکی بالای درون رقم نسبت به تنوع ژنتیکی بین رقم را نشان داد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.