مقدمه: بیماری آرتریت روماتوئید یکی از شایع ترین بیماری های مزمن می باشد که به علت ماهیت مزمن، دردناک و ناتوان کننده آن تاثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی دارد. لذا با توجه به مزمن بودن بیماری و فقدان درمان قطعی برای آن ارتقای سطح کیفیت زندگی این بیماران امری ضروری است و این پژوهش درصدد برآمده تا با شناخت عوامل موثر بر کیفیت زندگی این بیماران و برنامه ریزی یا تدابیری برای آن دسته از عوامل موثر بر کیفیت زندگی در جهت بهبود آن پیشنهاد کند. مواد و روش ها: این یک مطالعه به روش کارآزمایی بالینی است که بر روی 120 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید که تشخیص آرتریت روماتوئید در آنها قطعی بود (با توجه به معیارهای ورود و خروج) صورت گرفت. برای بررسی اختلالات روانپزشکی بیماران از تست ghq و برای بررسی کیفیت زندگی از تست sf36 استفاده شد و نیز اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس و طول مدت بیماری بیماران از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. در انتها داده ها با استفاده از spss ver.17 آنالیز شد و 05/0 p.value معنی دار تلقی شد. یافته ها: براساس این پژوهش نمره کل ghq و اکثر زیر مقیاس های آن با سن، جنس و طول مدت بیماری رابطه معنی داری نداشتند تنها در زیر مقیاس اختلال عملکرد اجتماعی و طول مدت بیماری با 015/0= p.valueارتباط معنی دار است. فراوانی نسبی افسردگی در جامعه مورد بررسی 3/18% بود که از افراد نرمال شهر یزد (15/3%) بالاتر بوده است و فراوانی نسبی اضطراب در جامعه مورد بررسی 70% که این هم از افراد نرمال شهر یزد (8/27%) بالاتر بوده است و بین افسردگی و کیفیت زندگی و نیز اضطراب و کیفیت زندگی رابطه معنی دار و معکوس نشان داده شد ( با 0 p.value). نتیجه گیری: براساس این پژوهش اضطراب و افسردگی در بیماران ra به طور چشمگیری افزایش یافته و این افزایش منجر به کاهش کیفیت زندگی آنها به شکل معنی داری بوده است. کلمات کلیدی: آرتریت روماتوئید، کیفیت زندگی، اختلالات روانپزشکی

مقدمه: کپسولیت چسبنده شانه یا frozen shoulder خود را بادرد درمفصل glenohumeral و نیز با کاهش واضح در دامنه حرکات شانه خود را نشان می دهد که علت ان التهاب غشای سینوویال و به دنبال ان فیبروز کپسول مفصلی و کاهش مایع وحجم فضای مفصلی ایجاد میگردد و چین های تحتانی کپسول مفصلی از بین می رود. افزایش قند خون احتمالا باعث تشدید این فرایند می شود. کپسولیت چسبنده شانه به صورت ایدیوپاتیک یا به دنبال عوامل زمینه ای از جمله دیابت، تروماو اختلالات تیروئید تشدید می شود.شیوع ان در افراد دیابتیک بیشتر از افراد عادی است. هدف از مطالعه: بررسی ارتباط کپسولیت چسپنده شانه با دیابت در بیمارستان شهدای کارگر یزد در سال 1393 روش مطالعه: این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی از فروردین 1393 با استفاده از پرسشنامه تهیه شده توسط استاد راهنما که شامل( نام و نام خانوادگی، کپسولیت چسبنده شانه، سن، جنس، شغل، ابتلا به دیابت، تروما، اختلالات تیروئید، ابتلا به ارتریت روماتوئید، طول مدت دیابت، bmi) بوده است مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست امده با استفاده از ازمون chi squar وfisher exact و anova مورد تجزیه و تحلیل قرار داده شد. نتایج: بر اساس این پژوهش شیوع دیابت در افراد دارای کپسولیت شانه بیشتر از افراد غیر کپسولیت شانه است و همچنین دیابت میتواند یک ریسک فاکتور برای کپسولیت شانه باشد، کپسولیت شانه در مردان و در سنین بین 69 تا 85 سال ودر افرادی که شاخص توده بدنی بیشتر از 30داشتند نیز شیوع ان بالاتر بود. نتیجه گیری: بین شیوع دیابت و کپسولیت چسبنده شانه رابطه معناداری وجود دارد. کلمات کلیدی: دیابت، کپسولیت چسبنده شانه، سن، جنس و bmi.