امروزه استفاده از بتن های سبک ( با استفاده از دانه های پلی استایرن منبسط شده) به طور محسوسی خسارات جانی و مالی ناشی از تخریب سازه های بتنی را کاهش داده است. محققین در سال های اخیر تحققیقات زیادی در زمینه ی سبک سازی، بهبود مقاومت فشاری و کاهش جذب آب بتن انجام داده اند. در این پژوهش از دانه های پلی استایرن منبسط شده در دو نوع با قطر 3-1 و 6-3 میلی متر جهت سبک سازی و کاهش جذب آب بتن، پودر لاستیک بازیافتی جهت کاهش جذب آب بتن به دلیل ماهیت آب گریزی و دوده سیلیس جهت بهبود مقاومت فشاری و کاهش میزان جذب آب بتن به دلیل ایجاد پیوندهای سخت کووالانسی حاصل از واکنش با آب و سیمان، به طور هم زمان استفاده گردیده است. همچنین از 19 طرح اختلاط به منظور آماده سازی نمونه و بررسی اثر هر یک از مواد افزودنی استفاده شده است. نتایج آزمون مکانیکی بر روی نمونه های 28 روزه نشان می دهد با افزودن 5 و 15 درصدی دانه های پلی استایرن منبسط شده با قطر دانه های 3- 1 میلی متر، مقاومت فشاری به ترتیب 10 و 29 درصد کاهش و با افزودن 5 و 15 درصدی دانه های پلی استایرن منبسط شده با قطر 6- 3 میلی متر نیز مقاومت فشاری 17 و 36 درصد کاهش می یابد. همچنین با افزودن 10 و 20 درصدی پودر لاستیک بازیافتی به بتن مقاومت فشاری به ترتیب 6 و 15 درصد کاهش یافت. نتایج نشان می دهد افزودن 10 درصدی دوده سیلیس به بتن سبب افزایش 10 درصدی مقاومت فشاری بتن می گردد. همچنین مقاومت در برابر میزان جذب آب نمونه های ساخته شده مورد بررسی قرار گرفت. با افزودن 5 و 15 درصدی دانه های پلی استایرن منبسط شده با قطر 3-1 میلی متر میزان جذب آب بتن به ترتیب 8 و 26 درصد و با افزودن 5 و 15 درصدی دانه های پلی استایرن منبسط شده با قطر 6-3 میلی متر میزان جذب آب 10 و 32 درصد کاهش یافت. با اضافه کردن 10 و 20 درصدی پودر لاستیک بازیافتی به بتن، میزان جذب آب به ترتیب 5 و 8 درصد کاهش یافت. با افزودن 10 درصدی دوده سیلیس به بتن میزان جذب آب بتن 15 درصد کاهش می یابد. نتایج همچنین آثار هم افزایی بین دوده سیلیس، پودر لاستیک بازیافتی و دانه های پلی استایرن منبسط شده بر جذب آب بتن را نشان می دهد، بطوریکه در اثر هم افزایی این مواد با هم میزان جذب آب از 5 تا 15 درصد کاهش یافته است.